உழவர் இரா. கதிர்வேல்

உழவன் இல்லம், வலையபாளையம்.

“பல நாள் பலரும் என்னைப் பார்த்து பொறாமைப்பட்டுள்ளார்கள்.

ஏன் என்று கேட்கும்போதெல்லாம், அவர்கள் கூறும் பதில்,

நாங்களும் படிக்காமலேயே இருந்திருக்கலாம்.

விவசாயம் பார்த்து நிம்மதியாக

வசப்படுத்தியிருக்கலாம்”

அழகு நகர் உண்டாக்கி சிற்றூரும்.

வரப்பெடுத்த வயலும் ஆறு தேக்கிய நல் வாய்க்காலும்

வகைப்படுத்தி நெல் சேர உழுது பயன்விளைவிக்கும்

நிறைஉழைப்புத் தோள்களெல்லாம் எவரின் தோள்கள்?

இவ்வரிகளை எழுதிய பாரதிதாசன், உழவனின் தோள்கள்தான் இவ்வையத்தை வாழ வைக்கிறது உழவுக்குத் தோள்தட்டி தோழமையோடு பறைசாற்றுகிறார். ஆனால், அத்தோழமையுடன் தோள் கொடுக்க இன்றையவர்களில் எத்தனை பேர் தயராக உள்ளார்கள்?

“ஒரு கூடை உமியில் ஒரு நெல் கூட கிடைக்காதா”? என்று திருமூலர் கேட்டார். ஆனால் நான் தேடிய ஒரு கூடை உம்மியில் ஒரு நெல் கிடைத்தது. ஆம், பத்தாம் வகுப்புவரை மட்டுமே படித்து விட்டு, இனி படிக்கப் போவதில்லை என்று முடிவெடுத்தேன், எனது பாட்டன் தொழிலே மேம்பட்ட தொழில் என்பதனை மனதில் கொண்டு, மனமார உழவுத்தொழிலைத் தொடங்கினேன்.

எனது சொந்த ஊர் ஈரோடு மாவட்டத்தில் கோபிசெட்டிப்பாளைத்தை அடுத்த வலையப்பாளையம் ஆகும். சிறுவயது முதலே படிப்பில்  எனக்கு ஆர்வம் கிடையாது. மாறாக ஊருக்கே சோறு போடும் ஒரு உழவனாக உருவெடுக்க வேண்டும் என்பதே வருங்கால கனவாக இருந்தது. அதுவும் நான் கண்ட பகல் கனவு தான்.

“பகல் கனவு பலித்துவிடும்” என்று என் ஆத்தா சொன்னது மெய்யாகி விட்டது. எனக்கு சாப்பாடு ஊட்டிய ஆத்தா இன்று நான் ஒரு உழவனக இருந்து வருகிறேன்.

மேலும், நான் சிறியவனாய் இருக்கும் போதே என் தந்தை காலமாகி விட்டார். அக்காலம் தொட்டு இக்காலம் வரை சொந்த மகனாய் எனது சித்தப்பா என்னை வளர்த்து இச்சமூகத்தில் நற்பெயருடன் வாழவைத்தார் என்பதனை அளவு கடந்த பாசத்துடனும், நேசத்துடனும் கூறிக்கொள்கிறேன்.

பல நாள் பலரும் என்னைப் பார்த்து பொறாமைப்பட்டுள்ளார்கள். ஏன் என்று கேட்கும்போதெல்லாம், அவர்கள் கூறும் பதில், நாங்களும் படிக்காமலேயே இருந்திருக்கலாம். விவசாயம் பார்த்து நிம்மதியாக வசப்படுத்தியிருக்கலாம்அதை விட்டுவிட்டு, படித்து, வேலைக்கு அலைந்து திரிந்து, ஒரு வேலையைக் கண்டுபிடித்து சம்பளம் வாங்கி, வரவு வைத்து, செலவு பார்த்து வாழ்க்கை வாழ்வதற்குள் பாதி வாலிபம் கரைசேர்ந்து விட்டது, என்பார்கள்.

இதைக்கேட்கும் போதெல்லாம், நான் விவசாயம் செய்தவரை எண்ணி மகிழ்ச்சியடைந்தது உண்டு. ஆனால் எனது தோழன் ஒரு குண்டைப் போட்டான். நண்பா, விவசாயம் செய்வர்களுக்கு எல்லாம் மணப்பெண் கிடைப்பதில்லை. பார்த்துக்கோடா! என்றான்,திகைத்துப் போனேன். ஆனால் என் திகைப்பைத் தீர்த்து வைக்க ஒரு நற்செய்தி வந்தது, பெண் பார்த்துவிட்டார்கள் என்று.

அதுவும் அவர் ஒரு ஒரு கல்லூரி உதவிப்பேராசிரியை என்றும். கணிதத்துறையில் M.Sc.., M.Phil., பட்டம் பெற்றவர் என்றும் சொன்னார்கள் .நம்பமுடியவில்லை இதுவெல்லாம் நடக்கக்கூடிய செயலா? வேண்டாம் என்று எண்ணினேன். அதற்குள், பெண்ணுக்கு உன்னைப் பிடிவிட்டது. இன்னும் இரண்டு மாதத்தில் திருமணம்,என்றார்கள்.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

உழவுத்தொழில் என்பது இந்த மண்ணின் அடையாளம் ஆகும்.

உலகத்தில் உயர்ந்த தொழில் ஒன்று உண்டு என்றால் அது உழவுத்தொழிலே! உழவுத் தொழிலுக்கு ஈடு இணை எதுவுமே இங்கில்லை.. உயிர்கள் அனைத்தையும் காப்பாற்றும் உழவுத் தொழிலே முதன் முதலில் மனிதகுலம், இம்மண்ணில் செய்த தொழில். நம் மூதாதையர்களால் போற்றி வளர்க்கப்பட்ட இத்தொழில், இன்னும் சில காலத்தில் இம்மண்ணிலே கொடிகட்டி பறக்கப்போவது உறுதி.

எனக்கு நன்றாக நினைவு இருக்கிறது. எங்க அப்பா எங்க நிலத்தில் உழவு செய்ய, அதிலே எங்க அம்மா விதை விதைக்க, விதை முளைத்து பயிராகும் போது கூடவே வளரும் களைகளை, எங்க சொந்தக்காரர்களைக் கூப்பிட்டு பிடுங்கி, வளர்ந்த பயிரை, இரவு, பகலாக உயிரைக் கொடுத்து, அங்கேயே கிடையாய்க் கிடந்து, தண்ணீர் பாய்ச்சி பூச்சி மருந்து தெளித்து, ஆடு, மாடு மனுச, மக்க, கண்ணுபடாமா, ஒவ்வொரு நாளும், பார்த்து பார்த்து விளஞ்ச வெள்ளாமையை அறுவடை செஞ்சு, அதை பக்குவமா பாடம் பண்ணி, சிந்தாம, செதராமா, மாட்டு வண்டியில ஏற்றி வீடு போயி கொண்டு சேர்க்கம் போது எங்க குடும்பத்துல இருந்த குதூகலத்திற்கு அளவே கிடையாது. அந்த சந்தோசம், மகிழ்ச்சி, பேரானந்தம் எந்த லோகத்திலும் கிடைக்காது போங்க. என் புள்ளைகள் என்ன பாவம் செஞ்சுச்சோ, அந்த சந்தோசம் என்னன்னு தெரியாமலே வளருது. இதற்குக் காரணம் காலம்தான். உழவுத்தொழிலின் உயர்வை அவர்கள் கண்ணில் காட்டாமல் மறைத்து விட்டது.

உழவுத்தொழில் என்பது இந்த மண்ணின் அடையாளம் ஆகும். உழவு, நிலத்தின் மேல் மண்ணை வளமாக்குவதுடன், அதை மென்மையாக்கவும் உதவுகிறது. நிலத்தில் பயிர் செய்யும் முன் அந்நிலத்தை, உழவேண்டும், பிறகு மண் கட்டிகளை உடைத்து விட்டு, உழுத மண்ணை ஓரிருமுறைபுரட்டிப்போட்டு சரிபடுத்தி, பின்பு பாத்திகட்டி அந்தப் பாத்திக்குள், மழைநீர் மற்றும் பாசன நீரை மின் மோட்டர் கொண்டோ கவளை மற்றும் ஏற்றம் கொண்டோ இறைத்து நிலத்தினுள் உட்புக வழி செய்ய வேண்டும். இப்படிச் செய்வதால், மண் அரிப்பும், நீர் இழப்பும் தவிர்க்கப்படுவதுடன், மண்ணில் உள்ள நுண் துளைகள் வழியாக நீர் கீழே சென்று, நிலத்தடி நீராகி, மீண்டும் கிணற்றுக்குள் வந்து சேரும். எவ்வளவு அற்புதமான அறிவியில் இது! இதுமட்டுமா?

மேல் மண்ணை உழவு செய்வதால், அதில் வளரும் பயிருக்குத் தேவையான காற்று அந்த மண்ணுக்குள் செல்கிறது. அதோடு பயிறுக்குத் தேவையான ஈரப்பதமும், காற்றும், மண்ணில் இருந்தே கிடைக்க வழிவகுக்கின்றது. மேலும், காற்றின் தன்மையை அடிக்கடி மாற்றிக் கொள்ளவும், மண்ணின் வெப்ப நிலையை அதிகப்படுத்திக் கொள்ளவும் ஏதுவாகிறது. இவை எல்லாம் எவ்வளவு பெரிய விசயங்கள்!

பயிரிட இருக்கும் நிலத்தை உழவு செய்தவதால், மேலும் பல நன்மைகள் விளைகின்றன. முந்தைய பயிரின் கழிவுப் பொருட்கள், களையப்பட்டு, நிலம் தூய்மை அடைகிறது. பூமியை நன்கு உழும்போது, நிலத்தில் சூரிய ஒளிபட்டு, பூச்சிகள் எல்லாம் மண்ணின் மேல் பாகத்திற்கு வருகின்றன. இவ்வவாறு வரும் பூச்சிகளை பறவைகள், கொத்திக் கொண்டு சென்று விடுகின்றன.  இப்படி, பல்வேறு பலன்கள், உழவு செய்வதால், பயிரிடும் நிலத்திற்கு கிடைக்கின்றன என்பது இன்றுள்ள எத்தனை பேருக்குத் தெரியும்!

உழவு என்பதே, மனிதன் மரக்கலப்பையை மண்ணில் அழுத்தி, அதை மாட்டைக் கொண்டு ஓட்டி, ஒரே நேர்கோட்டில் இழுத்துச் செல்லும் தொழிலாகும். இதனால், நிலத்தின் மேல் மண்ணை அது திறந்து விடுகின்றன. இதுவே மரபு சார்ந்த உழவுத் தொழிலாக நீண்டநாள் பின்பற்றப்பட்டு வந்தது.

அதனைத் தொடர்ந்து இரும்புக் கலப்பையைப் பூட்டி உழுகின்றமுறைவந்தது. காலப்போக்கில், பயிர்த் தொழிலுக்கு தேவையான வேலையாட்கள் கிடைக்காத நிலை உருவானதும், டிராக்டர் கொண்டு உழவு செய்யப்பட்டது.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

குழந்தை உணவு என்பது குழந்தை தாய்ப்பாலிருந்து மற்ற உணவுகளுக்கு மாறும் காலகட்டம் ஆகும். இந்த காலகட்டத்தில் சக்தி மற்றும் புரதம் குறைவான உணவு கொடுக்கப்படும் பொழுது குழந்தைகளுக்கு சத்துணவு குறைபாடு ஏற்படும்.

இந்த சத்துள்ள உணவை கொடுக்கும் பொழுது இதற்காக நாம் அதிகம் செலவிட வேண்டியதில்லை. விலை குறைவான எளிதில் கிடைக்கக்கூடிய உணவுகளைக் கொண்டு எல்லோரும் தயாரிக்கலாம். இதைக் கருத்தில் கொண்டு குழந்தை உணவைத் தயாரிக்கக்கூடிய விளக்க முறைகள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்த உணவைக் கொடுக்கும் கட்டத்திலும்கூட தாய்ப்பாலைத் தவிர்க்க வேண்டிய அவசியமில்லை. எவ்வளவு நீண்ட நாட்கள் கொடுக்க முடியுமோ அவ்வளவு நாட்கள் கொடுக்கலாம். அது குழந்தையின் ஆரோக்கியத்திற்கு நல்லது. 7-8 மாத காலகட்டத்தில் குழந்தையின் வளர்ச்சி அதிகமாகும் போது தாய்ப்பால் ஆர்வம் குறைகின்றது. பொதுவாக 9-ல் இருந்து 12 மாதங்கள் ஆனவுடன் தாய்ப்பாலைத் தவிர்க்க ஆரம்பிக்கும். இந்தக் காலகட்டத்தில் இதன் விளையாட்டு மற்றும் சுற்றுப்புறத்தில் ஆர்வங்கள் அதிகரிப்பதே இதற்குக் காரணம். குழந்தை உணவை ஆரம்பிக்கும் பொழுது ஒவ்வொரு உணவாக ஆரம்பிக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு உணவையும் ஒரு வார காலம் புகட்டவேண்டும். இது குழந்தையின் உடல் அதை ஏற்றுக் கொள்ள வழி வகுக்கும். பின்பு அடுத்த புதிய உணவைக் கொடுக்கலாம்.

உணவு கொடுக்கும் போது கவனிக்க வேண்டியவை

1. முதலில் நீங்கள் குழந்தை உணவைக் கொடுக்க ஆரம்பிக்கும் பொழுது, குழந்தை உணவின் தன்மைக்கும், சுவைக்கும் பழக்கப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். அதனால் முதல் சில நாட்கள் உணவைக் கொடுத்தவுடன் துப்பும். இது இயல்பாக நடக்கக்கூடிய நிகழ்ச்சி ஆனாலும், குழந்தை துப்பினால் கூட உணவைக் கொடுப்பதை நிறுத்தக்கூடாது. சில நாட்களில் குழந்தை உணவை ஏற்றுக் கொண்டு விடும்.
2. குழந்தைக்கு உணவு கொடுக்கும் பொழுது ஒரு முறைக்கு ஒரு உணவை மட்டும் தரவேண்டும். இது நமக்கு குழந்தைக்கு எந்த உணவில் அலர்ஜி உண்டு என்று அறிய உதவும்.
3. குழந்தைக்கு அவசர அவசரமாக உணவு கொடுக்கக் கூடாது. மெதுவாக விளையாட்டுடனும், பேச்சுடனும் சந்தோஷமாக கொடுக்க வேண்டும்.
4. உங்கள் குழந்தைக்கு இணை உணவு கொடுக்கும் பொழுது சத்தத்தினாலோ அல்லது மற்ற ஒலிகளினாலோ கவரப்படலாம். அதனால் அதன் கவனம் மறுபடியும் நம்மீது திரும்பும் வரை பொறுத்திருந்து தரவேண்டும்.
5. குழந்தையின் உணவு வேளையின் போது குழந்தைக்கு நாம் பாதுகாப்பாக இருக்க வேண்டும். குழந்தையைத் தனியாக விட்டுச் செல்லக்கூடாது.
6. உங்கள் குழந்தை தொடர்ச்சியாக ஒரு உணவைத் தவிர்த்தால் இரண்டு வாரங்கள் கழித்து அதை கொடுக்கவும். அப்படியும் மறுக்கும் பட்சத்தில் அதைச் சிறிது சிறிதாக குழந்தைக்கு மிகவும் பிடித்த உணவில் கலந்து கொடுக்கவும்.
7. சில சமயங்களில் உணவுகளை அவசரமாகவோ, அளவுக்கு அதிகமாகவோ சாப்பிட்டால் வாந்தியோ, அல்லது உணவைத் துப்பவோ செய்யும்.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

‘காத்திருக்கும் நேரத்தில்

கையில் புத்தகம் வைத்திருந்தால்

அதைக் படித்து காத்திருக்கும் நேரத்தை

வீணடிக்காமல் பார்த்துக் கொள்ளலாம்.’

நேரம் நம் அனைவருக்கும் இலவசமானது தான்.ஆனால்,அது எப்போதும் விலை மதிப்புமிக்கதாகவே உள்ளது. நாம் ஒருபோதும் நேரத்தின் எஜமானர்களாக முடியாது. நேரத்தை நம்மால் பிடித்து வைக்கவும் முடியாது. அதை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளத் தான் முடியும்.

வாழ்வில் ஒருமுறை நாம் இழந்த நேரத்தை திரும்ப பெறமுடியவே முடியாது. நமக்கு மிகவும் அரிதான இந்த தேவையான நேரத்தை, மிகவும் மோசமாகப் பயன்படுத்துபவர்களே நம்மில் அதிகம்.

அரிதிலும், அரிதான நிகரற்ற ஒரு பரிசை யாருக்கேனும் நீங்கள் தர முடியுமென்றால், அது உங்களுடைய நேரம்தான்.

நேரம் பணத்தை விட மதிப்பு வாய்ந்தது. உங்களால் பணத்தைக் கூட சம்பாதித்து விட முடியும். ஆனால், நேரத்தை உங்களால் பெறவே முடியாது.

குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு ஒரு நிமிடம் தாமதமாக செல்வதை விட, ஒரு மணி நேரம் முன்னதாகவே சென்று விடுவது மிகவும் மேலானது. நேரம் உருவாக்கப்பட வேண்டிய ஒன்று.

எனக்கு நேரம் இல்லை, என மறுப்பதன் உண்மையான அர்த்தம் என்னவென்றால், அதைச் செய்ய எனக்குத் துளியும் விருப்பமில்லை, என்பதாகும்.காலமும், கடல் அலையும் யாருக்காகவும் காத்திருப்பதில்லை, என்பது பழமொழி.

போதுமான நேரம் இல்லை, என்று சாக்குப் போக்கு சொல்வதை ஏற்கவே இயலாது. நமக்கு ஒரு நாளைக்கு எவ்வளவு நேரமோ, அதே அளவு நேரம்தான் குடியரசுத் தலைவருக்கும் பிரதம மந்திரிக்கும் உள்ளது.

எல்லா செல்வமும் உடைய ஒருவரை நான் ஒரு போதும் தேடவில்லை. ஆனால், என்னுடன் நேரத்தைச் செலவிட முடிந்த ஒருவரே தேவை. அவர் எல்லாவற்றையும் விட மேலானவர்; என நான் கருதுகிறேன்.

வாழ்வில் நாம் திரும்பப் பெறமுடியாதவை மூன்று: அவை 1. சொல்லிவிட்ட வார்த்தை 2. தவறவிட்ட வாய்ப்பு, 3. கடந்து விட்ட நேரம் ஆகியவைகளாகும். நேரம் வேகமாகப் பறக்கிறது. நாம் நல்ல விமானியாக இருந்து காலத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

நேரம் எல்லாவற்றையும் மாற்றுகிறது. எந்த வகையில் நாம் நம் நேரத்தை செலவழிக்கிறோமோ, அதுதான் வாழ்வில் நாம் யார் என்பதைத் தீர்மானிக்கிறது. இழந்த செல்வத்தைச் சாம்பாதித்து விடலாம். இழந்த உடல் நலத்தைச் சரி செய்து விடலாம். ஆனால், இழந்த நேரத்தைப் பெறவே முடியாது.

பறவை உயிருடன் இருக்கும்போது எறும்புகளை உண்கிறது. பறவை இறந்து விட்டால், எறும்புகள் பறவையை உண்கின்றன. ஒரு மரத்திலிருந்து பல லட்சம் தீக்குச்சிகளைத் தயாரித்து விடலாம். ஆனால், ஒரே ஒரு தீக்குச்சி பல மரங்களை எரித்துவிடும். எந்த நேரத்திலும் மனிதனின் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைகள் மாறலாம். அதனால், யாரையும் ஒரு போதும் காயப்படுத்தி பேசுவதோ, குறைவாக மதிப்பிடுவதோ கூடாது. இன்று நீங்கள் சக்தி வாய்ந்தவராக இருக்கலாம். நாளை அந்த நிலை மாறிவிடும் ஏனென்றால், நேரம் உங்களை விட பல மடங்கு சக்தி வாய்ந்தது.

நமக்கு நேரம் நிறைய இருந்தும்,. குறைவான பணிகளை மட்டும் செய்து கொண்டு இருக்கிறோம் என்றால், அதை உடனடியாக மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும்.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

ஒரு புகைப்படம் ஆயிரம் வார்த்தைகளுக்கு சமம்”, என்றொரு வரலாற்று வழக்கு உண்டு.

விசாகபட்டினம் ஒரு அற்புதமான நகரம். அன்றைய இராமகிருஷ்ணா மிஷன் கடற்கரை தினந்தோறும் வருக! என்று கண்களுக்குள் பேசிக்கொண்டே இருந்தது. கடற்படை பயிற்சிக்காக விசாகபட்டின போர்க்கப்பல்கள் நிற்கும் தளத்தை காணும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. போர்க்கப்பல்களின் அருகே, சிந்துவீர் என்னும் நீழ்மூழ்கி கப்பலை காணும் வாய்ப்பும் கிடைத்தது. போர்க்கலை மானுட  வாழ்வின் தேர்ச்சி கொள்ள வேண்டிய அறுபத்து நான்கு கலைகளின் ஒன்றாகும். பயிற்சியில் கர்னல் பி.எம். கரியப்பா என்னும் இராணுவ அதிகாரியை சந்தித்து அனுபவம் மெய் சிலிர்க்க வைத்து ஒன்று.

விக்கி பீடியாவின் தமிழ் இணைய தளம். மொழிஞாயிறு ஞா. தேவ நேயப் பாவணர் தொகுத்த செந்தமிழ் சொற்பிறப்பியன் பேரகரமுதலி என்கின்றமிக்ஷனரி (இப்படி முதலிலேயே சொல்லுங்க, என்கிறீர்களா? பட்டியலிட்டுள்ள அறுபத்து நான்கு கலைகளையும் படிக்கத் தருகின்றது.

எழுத்திலக்கணம் (1), லிகிதம்  எழுத்தாற்றல் (2), கணிதம் (3), அலங்காரம் (18), யோகம் (10), போர்ப்பயிற்சி (34) என்கின்றஇந்த பட்டியல் வரிசை பலமுறைமாற்றப்பட்டு புதிதாக பல கலைகள் சேர்க்கப்பட்டு உள்ளன.

நிறைய பகுத்தறிவுக்கு ஒவ்வாத சூனியம், மந்திரம் போன்றதலைப்புகள் கூட கலைவரிசையில் இடம் வெற்றிருப்பதை காணலாம். கலை வரிசையில்  பட்டிலை பார்ப்பது ‘கற்றது கையளவு’ என்று உணர செய்கின்றஒரு அனுபவமாகத்தான் இருக்கிறது.

யானையேற்றம், குதிரையேற்றம் என்கிற தலைப்புகளுக்கும் போர்பயிற்சியை தவிர்த்து தனியாக தரப்பட்டுள்ளது. போர்களின் முக்கியத்துவத்தை காட்டுகிறது. பல்வேறு முறை மாற்றியமைக்கப்பட்ட பட்டியல்கள் விக்கிப்பீடியாவில் உள்ளன. அதுபோன்றஇன்னொரு பட்டியலில்  பாட்டு முதலிடம் பிடித்துள்ளது. மஹாகவி பாரதியின் “நல்லதோர் வீணை செய்தே, அதை நலங்கெட புழுதியில் எறிவதுண்டோ!” என்னும் உணர்ச்சி மிகுந்த பாடலை உள்ளார்ந்த மெய்த்தன்மையோடு, வகுப்பறையில் பவர் பாயிண்ட் பிரசன்டேஷனக்கு சற்று முன்பாக பாடி, அதன் ஆங்கில பொருளையும் விளக்கம் அளித்த பொழுது பயிற்சியிலிருந்த கர்னல் கரியப்பா முதலானோர் மிகவும் பாராட்டினர்.

“ஒரு புகைப்படம் ஆயிரம் வார்த்தைகளுக்கு சமம்”, என்றொரு வரலாற்று வழக்கு உண்டு. அதுபோல நல்ல பெருத்தமான இடத்தில் இருத்தி உள்ளார்ந்த உண்மை உணர்ச்சியை கலந்து இசையோடு குழைத்து இராகத்தில் மிதக்க விடப்படும் பொருள் செறிந்த சொற்கள் கொண்ட பாடல் குறைந்தபட்சம், இரண்டாயிரம் வார்த்தைகளுக்குச் சமம் ஆகிவிடக் கூடும்.

மீண்டும் கலைவரிசை பட்டியலுக்கு வருவோம். அதில் தோட்ட வேலை, தையல் வேலை எல்லாம் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. நாற்பதாயிரம் இடத்தில் “நாட்டு மொழி அறிவு”  என்றுள்ளது. பல்வேறு பாஷைகளில் பாண்டித்யம் பெற்று இருப்பது மட்டுமல்லாமல், அமெரிக்க குடியரசு தலைவர் தேர்தல், இந்திய பொருளாதார பண மதிப்பு தாள்களின் மாற்றம் முதலான பொது அறிவு செய்திகளை அறிந்திருப்பதையும், புரிந்திருப்பதையும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.

ஆயிரத்து தொள்ளாயிரத்து தொன்னூற்றி ஒன்பது… கர்னல் அப்பொழுது கேப்டன் (முன்பு வாழ்ந்த ஃபீல்டு மார்ஷன் கரியப்பா அவர்களின் சொந்த ஊரான கூர்க் பகுதி, கர்நாடகா அங்கிருந்து வந்துள்ள 47 வயது இளம் இளைஞர்தான் நாம் காணும் கரியப்பா) அவருடைய தாய்க்கு உடல்நிலை சரியில்லை. ஜம்மு காஷ்மீரில் இருந்து பெங்களூ மருத்துவ மனைக்கு பறந்து வருகிறார் கரியப்பா. இரண்டு மாத விடுமுறைகொடுத்திருந்தார்கள். தாயின் அருகே இருவாரங்கள் இருந்து கவனித்தார்.

வருத்தத்திற்குரிய வகையிலேயே அவரது தாய் இறைவனடி சேர்ந்தார். கரியப்பா இரண்டு நாட்கள் துக்கத்தில் மூழ்கி ஈம சடங்குளை எல்லாம் நிறைவேற்றினார்.

மூன்றாவது நாள் ஒரு வெள்ளை தாள் எடுத்து இராணுவ தலைமைக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார். இரண்டு மாத விடுமுறைக்கான நியாயம் இனிமேலும் அர்த்தமுள்ளதாக இல்லை. எனவே, என்னை தாய்நாட்டின் பணிக்காக திரும்ப அழைத்துக்கொள்ளுங்கள் என்று அடிக்கடி கனத்த மனதோடும், நிமிர்ந்த நெஞ்சோடும் எழுதப்பட்டிருந்தது. அவ்வமயம் கார்கில் வார் வெடித்திருந்தது. கேப்டன் கரியப்பா, உடனே இமயமலையின் உச்சிப்பகுதிக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டார். லே, லடாக் அருகில் அமைந்த பனி மூடிய சிகரங்களை நோக்கி அதிவேகமாக பயணித்தார். இந்த நிஜத்தை வகுப்பறையில் கூறும்பொழுது தன் தாயின் நினைவுகளில் அது குறித்து பேசுகையில் சில நேரம் தத்தளித்தார்…. பின் தொடர்ந்தார்…

கலைவரிசையில் போர்க்கலை இருந்தாலும், போரால் பெரும் சிரமங்கள், வரலாற்று வடுக்கள் ஏற்படுவதை சீரணிக்கவே முடியவில்லை. உடையார் என்னும் பாலகுமாரன் அவர்களது புத்தகம் படிக்கும்பொழுது, அதில் ஆதித்த கரிகாலன் என்றசோழ இளவரசரது போர் முறைகுறித்து தெரிந்து கொள்ள நேர்ந்தது. இயன்றஅளவு போர்கள் இல்லாத உலகம் அமைய வேண்டுமென உள்ளம் வேண்டுகிறது.

கேப்டன் கரியப்பாவிற்கு ஒரு மலை முகட்டை கைப்பற்றும் பேட்டில் – சிறுபோர், பொறுப்பு தரப்பட்டது. அதை நிறைவேற்றிய அற்புதத்திற்காக அவருக்கு வி.எஸ்.எம். வீர் சக்ரா விருது அளிக்கப்பட்டு, கௌரவப்படுத்தப்பட்டுள்ளார்.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

(அகில இந்திய வானொலியின் சென்னை ரெயின்போ பண்பலையில் 16.11.2016 பிற்பகல் 5 முதல் 6 மணி வரை ஒலிப்பரப்பான(லைவ்) நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்றுப் பேசிய கருத்துக்களின் அடிப்படையில் எழுதப்பட்ட கட்டுரை.) இது முற்றிலும் ஆசிரியரின் கருத்துக்கள்.

நவம்பர் 8 ஆம் தேதி செவ்வாய்க்கிழமை இரவு இனி 500, 1000 ரூபாய் நோட்டுகள் செல்லாது என்று அதிரடியாக அறிவிக்கப்பட்டது. கறுப்புப் பண முதலைகளைக் குறி வைத்து, இந்த துல்லியமான தாக்குதல் அறிவிப்பை பாரதப் பிரதமர் நரேந்திர மோடி அவர்கள் அறிவித்தவுடன், அத்தகையோர் செய்வதறியாது உறைந்து போனார்கள்.

முந்தைய நடவடிக்கைகள்

இந்தியா வரலாற்றில் சுதந்திரத்திற்குப் பின் எடுக்கப்பட்டிருக்கும் ஐந்தாவது துணிச்சலான நடவடிக்கை இது.

• முதல் இரண்டு நடவடிக்கைக்கள் பிரதமர் இந்திரா காந்தி அவர்களால் கொண்டு வரப்பட்ட மன்னர் மானிய ஒழிப்பும், வங்கிகள் தேசியமயமாக்கலும் (Bank Nationalisation) ஆகும்.
• முன்றாவது நடவடிக்கை தேசம் மிகப் பெரிய பொருளாதார நெருக்கடியில் சிக்கித் தவித்த போது, பிரதமர் நரசிம்மராவ் அவர்கள் பொருளாதார சீர்திருத்தத்திற்கு வித்திட்டு தாராளமயமாக்கள் (Globalisation) கொள்கையை நடைமுறைப்படுத்தியது.
• நான்கவாது நடவடிக்கை எதுவென்றால், உலக அரங்கில் இந்தியாவை அணு ஆயுத பலம் பொருந்திய நாடாக அறிவிக்கும் வகையில், பிரதமர் வாஜ்பாய் அரசு 1998ல் பொக்ரானில் நடத்திய அணு ஆயுத சோதனையாகும்.
• ஐந்தாவது நடவடிக்கைதான் இப்போது கறுப்புப் பணத்திற்குக் கடிவாளம் போடும் வகையில், பிரதமர் நரேந்திரமோடி அவர்கள் எடுத்துள்ள ரூ. 500 மற்றும் 1000 ரூபாய் நோட்டுக்கள் செல்லாது என்ற இந்த முடிவாகும்.

தேசப் பொருளாதாரத்தில் புழங்கும் அதிகப்படியான கறுப்புப் பணத்தின் அபாய அளவு குறித்து, ரிசர்வ் வங்கியின் முன்னாள் ஆளுநர் ரகுராம் ராஜன் அவர்கள் ‘இந்தியாவில் சட்டப்படி புழங்கும் பணத்தின் அளவை விட, அதிக அளவிலான பணம், அரசு வங்கிகள் அல்லாமல், வேறு வழிகளில் புழங்கி வருகிறது’ என்று வேதனையோடு குறிப்பிட்டுள்ளார். அதாவது கணக்கில் காட்டப்பட்ட வெள்ளைப் பணத்தை விட, கணக்கில் காட்டாத கறுப்புப்பணம் அதிகம் என்பதை மறைமுகமாக சுட்டிக்காட்டியுள்ளார்.

‘Black Money’ என்று சொல்லப்படும் கறுப்புப் பணம் என்பது குறுக்கு வழியில் சம்பாதித்த, கணக்கில், காட்டப்படாத பணம். அதாவது மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்குச் செலுத்த வேண்டிய வணிக வரி, சேவை வரி, வருமான வரி, கலால் வரி, முத்திரைத்தாள் கட்டணம் போன்ற வரிகளை முறைப்படி வைத்திருக்கும் பணம் என்று சொல்லலாம். கறுப்புப் பணத்தின் அஸ்திவாரம் ஊழல், லஞ்சம், வரி ஏய்ப்பு, ஏமாற்றுதல் போன்றவையாகும்.

கறுப்புப் பணத்தின் தீமைகள்

உலக முன்னணி நாடுகளில் அதிக அளவு பணப்புழக்கம் இருக்கும் நாடு இந்தியா. கடந்த 6 ஆண்டுகளில் வங்கிகளின் புழக்கத்தில் இருந்த தொகை 40 சதவீதம் அதிகரித்துள்ளது. இந்த காலகட்டத்தில் 500 ரூபாய் நோட்டுக்களின் புழக்கம் 76 சதவீதமும், 1000 ரூபாய் நோட்டுக்களின் புழக்கம் 106 சதவீதமும் அதிகரித்துள்ளது. புழக்கத்தில் உள்ள நோட்டுக்களில் 85 சதவீதம் 500, 1000 ரூபாய் நோட்டுகள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கறுப்புப் பணம் ஒரு பக்கம் சிக்கல் என்றால், மறுபக்கம் கள்ள நோட்டுகள் பெருஞ்சிக்கல். 500, 1000 ரூபாய் நோட்டுக்களில் 10 சதவீதம் கள்ள நோட்டுக்கள். தீவிரவாதக் கும்பலும், மாபியாக்களும் தங்களுடைய பரிவர்த்தனைகளுக்கு கறுப்புப் பணத்தையும், கள்ள நோட்டுகளையும் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

கறுப்புப் பணத்தினால் ஒரு நாட்டின் வளர்ச்சி குறைந்து, வறுமை மிகுந்து விலைவாசியும், பணவீக்கமும், வரி விதிப்பும் உயர்கிறது. பொருளாதாரத்தை பீடித்துள்ள இந்தக் கொடிய நோயை அகற்ற மேற்கொள்ளப்பட்ட அறுவைச் சிகிச்சைதான் இந்த அறிவிப்பு.

இது அதிரடி நடவடிக்கை என்றாலும் அவசர நடவடிக்கை அல்ல. படிப்படியாக மேற்கொள்ளப்பட்ட நடவடிக்கையாகும். இதில் ஏறத்தாழ இரண்டு காலத்திட்டமிடல் இருந்திருக்கிறது. யாருக்கும் சந்தேகம் ஏற்படாத வண்ணம், மிகவும் ரகசியமாகவும், சாதுர்யமாகவும் நகர்த்திக் கொண்டு வரப்பட்ட நடவடிக்கை இது.

நமது அரசு 2015ல் ‘வெளிநாட்டில் இருக்கும் கறுப்புப் பணத்தை வரி மற்றும் அபராதம் செலுத்தி சரி செய்து கொள்ளலாம்’, என்ற திட்டத்தை அறிவித்தது. 2016ல் ஜூலை முதல் செப்டம்பர் வரை, ‘உள்நாட்டுக் கறுப்புப் பணத்தை வரி மற்றம் அபராதத் தொகைகளாக 45 சதவீதம் செலுத்தி சரி செய்து கொள்ளலாம்’, என்று அறிவித்தது.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

கொடுங்கலாச்சாரம் அண்மையில் சென்னை நுங்கம்பாக்கம் ரயில் நிலையத்தில் நடந்த ஸ்வாதி கொலையும், அதைத்தொடர்ந்து கரூர் கல்லூரி மாணவி சோனாலி, தனியார் பள்ளி ஆசிரியர் பிரான்ஸினா மற்றும் விழுப்புரம் பள்ளி மாணவி நவீனா போன்றஇளம் பெண்களின் தொடர் படுகொலைகளும், தமிழ்நாட்டையே உலுக்கின. இக்கொலைகளின் தாக்கம் ஒவ்வொருவர் வீட்டிலும் இருந்தது. இந்தப் பெண்களோடு நம் வீட்டுப் பெண் குழந்தைகளை நாம் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கவும் தவறவில்லை. இதனை ஏதோ ஒருதலைக்காதலால் நடந்த கொலைகள் என்று மட்டும் பார்க்கக் கூடாது. அதனையும் தாண்டி வேறு ஏதோ ஒரு சிக்கலும், கவனக்குறைவும் நமக்கு இருப்பது தெளிவாக தெரிகிறது.

தற்போதைய சூழலில், இதுபோன்ற கொலைகளை சர்வ சாதாரணமாக நடத்துவதற்கு, தைரியம் எப்படி வந்தது? இந்தக் கொடுங் கலாச்சாரம் எப்படி வந்தது? சற்றேயோசிக்க வேண்டிய தருணம் இது.

என்ன காரணம்?

• முந்தைய தலைமுறைக்கும், இந்த புதிய தலைமுறைக்குமான அதிக இடைவெளியும், புதிய நாகரீகத்தின் தாக்கமும், இளைய தலைமுறையினரை வெகுவாக பாதித்தது. அவர்களுக்கு எதிர்மறை எண்ணங்களைத் தூண்டுகிறது.
• அன்றாடம் பொருளாதார தேவைகளுக்காக அவசர அவசரமாக ஓடும் இந்த இயந்திரத்தனமாக வாழ்க்கையில், சரியான மனித மாண்புகளை, பெற்றோராகிய நாம் குழந்தைகளுக்குச் கற்றுத்தருகிறோமா? இல்லையே! அந்தத் தவறுகளை மறைப்பதற்காக நேரமில்லை என்று சொல்லி நேரத்தையும் துணைக்கு அழைத்துக் கொள்கிறோம்.
• ஆண் பெண் உறவுகள் பற்றிய தவறான புரிதல்கள், பெற்றோரின் கருத்து வேறுபாடுகள், குடும்ப உறவுகளில் சிதைவுகள், தவறான நட்பு போன்றவையும், இளைய தலைமுறையினரை வெகுவாக பாதிக்கிறது.
• தற்போதைய புதிய கல்விமுறையில் மேலை நாடுகளில் போதிக்கப்படும் பாலியல் கல்விமுறையோ அல்லது சென்றதலை முறை பயின்றவாழ்க்கைக் கல்வியோ போதிக்கப்படுவதில்லை. அதனால் மனிதப் பண்புகள் மறக்கப்பட்டு புதைக்கப்பட்டுவிட்டன.
• ஊடகங்களில் மற்றும் திரைப்படங்களில் புதுமை எனும் பெயரில் வரும் வன்முறைக் காட்சிகளும், ஆபாசக்காட்சிகளும், தவறுகளைத் தூண்டும் விதமாகவும் தவறுகளை நியாயப்படுத்தும் விதமாகவும் உள்ளன.

இவையெல்லாம் பொதுவானவை என்றாலும், சில குறிப்பிட்ட முக்கியமான காரணங்களைக் காண்போம்.

சகிப்புத் தன்மை இல்லை

• இன்றைய காலகட்டத்தில் பெரும்பாலான குடும்பங்களில், வளரும் குழந்தைகள், உடன் பிறந்தவர்கள் இல்லாமல் ஒன்றையாகவே வளர்கின்றனர். இதானல், விட்டுக்கொடுத்தல், தோல்வியைத் தாங்குதல் மன்னித்தல் போன்றஅனுபவங்களைப் பெறாமலேயே வளர்கின்றனர். இதனால், அவர்களிடம் சகிப்புத்தன்மை எனும் பண்பு இல்லாமலேயே போகிறது.
• தனக்குத் தேவையான அனைத்தும் நம் பெற்றோர் மூலம் கிடைக்கப்பெற்று வளர்ந்த ஒரு குழந்தைக்குத்தான் ஆசைப்பட்ட பொருள் கிடைக்காதபோது அந்த சிறு தோல்வியைக் கூட ஏற்றுக் கொள்ள முடிவதில்லை அதுமட்டுமல்லாமல், அந்தத் தோல்வியை ஏற்றுக் கொள்ளாமல், மனரீதியாக மிகவும் பாதிப்படைந்து, தோல்விக்குக் காரணமானவர்களை பழி வாங்கும் எண்ணம் தோன்றுகிறது. அந்த எண்ணம் கொலை செய்யக் கூட தூண்டுகிறது.
• கூட்டுக்குடும்ப அமைப்புகள் சிதைந்து எல்லாம் தனிக்குடும்பமாக மாறி விட்ட நிலையில், இன்றைய தலைமுறையினருக்கு அறிவுரை சொல்லவோ, நீதிக்கதைகளை போதிக்கவோ, அனுபவத்தைக் கூறவோ, பெரியோர்கள் இல்லை. பிறவாய்ப்புகளும் இல்லை. ஆகவே இன்றைய தலைமுறையினர் மன அழுத்தத்திற்கு உட்பட்டு, அதற்கு ஒரு வடிகால் இல்லாமல் தனிமை உணர்வுவோடு வாழ்கின்றனர். அதுவே, இறுதியில் அவர்களைக் குற்றவாளிகளாக மாற்றி விடுகிறது.

உடனடித்தீர்வைத் தேடி…

     இன்றைய தலைமுறையினர் வாழும் உலகம், மிக மிக வேகமானது அவர்கள் சந்திக்கும் மன ரீதியான பிரச்சனைகளும் அதிகம். அந்தப் பிரச்சனைகளுக்கு ‘உடனடித்தீர்வு’ வேண்டும் என்று தான் நினைக்கிறார்கள். தீர்வுக்கு காத்திருக்க நேரமோ, பொறுமையோ இல்லை. நான் உன்னைக் காதலிக்கிறேன், நீயும் என்னைக் காதலிக்க வேண்டும். இதை மறுக்க உனக்கு உரிமையில்லை. என் காதலை மறுத்தாலோ அல்லது வேறு யாரையாவது மணந்தாலே உன்னைக் கொலை செய்துவிடுவேன் என்கிறசர்வாதிகார மனநிலைக்கு அளாகிப் போகிறார்கள். இது மிக மிக ஆபத்தானது. இது பெண்ணடிமைத்தனத்தை அவர்கள் மனதில் சேர்த்து விடுகிறது.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

அப்துல்கலாம். அவரிடம் ‘மகிழ்வான நேரம் எது?’ என்று கேட்டபோது,

குடியரசு தலைவரான நேரத்தைக் குறிப்பிடவில்லை;

“போலியோ நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மாற்றுத்திறனாளி குழந்தைகளுக்கு,

மிகவும் எடை குறைவான செயற்கைக்கால் செய்து கொடுத்து, எளிதாக

அதைக் கொண்டு அவர்கள் நடந்த போது மனம் மகிழ்ந்தேன்” என்றார்.

வாழ்க்கையில் நிம்மதியும், மகிழ்ச்சியும் நிலவ பெரிதும் தேவை மனவளம். மனவளம் என்றதும் நினைவிற்கு வருபவர் விவேகானந்தர். அவர்தான் மனவளம் குறித்த அரிய பல கருத்துக்களை அருளியவர். “உனக்குள் எல்லா வலிமையும்  இருக்கிறது, உன்னால் எதையும் சாதிக்க முடியும், நீ தூய்மையானவனாகவும், வலிமையுள்ளவனாகவும் இருந்தால், நீ ஒருவனே உலகில் உள்ள அனைவருக்கும் சமமானவன் ஆவாய். உயிரே போனாலும், நீ நேர்மையுடன் இரு” என்று எழுதியதோடு, பேசியதோடு நில்லாமல் வாழ்விலும் கடைப்பிடித்தவர். முக்கடல் ஆர்ப்பரிக்கும் இடத்தில், அஞ்சாமல் நீந்தியே சென்று தியான மண்டபம் அடைந்தவர். விவேகானந்தரின் வைர வரிகள் அனைத்தும் மனவளம் சார்ந்தவை. இனை அனைத்தும் காந்தியடிகள், பாரதியார், அப்துல்கலாம் ஆகியோரின் வாழ்க்கைக்கு முற்றிலும் பொருந்தும்.

காந்தி, மாணவராக இருந்த போது, கல்வி அதிகாரி ஒருவர் ஆய்வுக்கு வந்தார். ஆசிரியரே, “சக மாணவர்களைப் பார்த்து எழுதி விடு” என்று வற்புறுத்திய போதும் எழுத மறுத்தார், பின்னாளில் நன்கொடையாக வந்த 50 பவுன் தங்க நகையை கஸ்தூரிபாய் கேட்ட போதும் காந்தியடிகள் தர மறுத்தார்; ‘பொதுத் தொண்டுக்காக வந்த கொடையை சொந்தத் தேவைக்கு எடுக்க கூடாது. உண்மையாக, நேர்மையாக இருக்க வேண்டும்’, என்று விளக்கிக் கூறினார். மனவலிமையுடனும், நேர்மையுடனும், உண்மையுடனும் வாழ்ந்ததால், இன்றும் காந்தியடிகள் உலக மக்களால் போற்றப்படுகிறார்.

வறுமையிற் செம்மை பாரதியார் வறுமையிலும் செம்மையாக வாழ்ந்தவர். செல்லம்மாள் பக்கத்து வீட்டில் கடன் வாங்கி வைத்த அரிசியை சிட்டுக்குருவிகளுக்குத்   தந்து மகிழ்ந்தவர். “எத்தனை கோடி இன்பம் வைத்தாய் இறைவா’! என்று பாடியவர். அச்சமில்லை பாடலை உரக்கப்பாடினாலே பாடிவருக்கு அச்சம் அகன்று விடும். மன தைரியம் மிக்கவர்.

இந்தியாவின் கடைக்கோடியில் படகோட்டி மகனாகப் பிறந்து இந்தியாவின்  முதற்குடிமகனாக உயர்ந்தவர், செய்தித்தாள் விற்றுப்படித்து தலைப்புச் செய்தியானவர் மாமனிதர் அப்துல்கலாம். அவரிடம் ‘மகிழ்வான நேரம் எது?’ என்று கேட்டபோது, குடியரசு தலைவரான நேரத்தைக் குறிப்பிடவில்லை; “போலியோ நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மாற்றுத்திறனாளி குழந்தைகளுக்கு, மிகவும் எடை குறைவான செயற்கைக்கால் செய்து கொடுத்து, எளிதாக அதைக் கொண்டு அவர்கள் நடந்த போது மனம் மகிழ்ந்தேன்” என்றார்.

இதுதான் மனவளம். ‘இயங்கிக்கொண்டே இரு என்பார் ஐ.ஏ.எஸ்., அதிகாரியும், சிந்தனையாளருமான வெ. இறையன்பு. அவர் “விதைத்துக்கொண்டே சென்றால், அறுவடை ஒருநாள் வரும், அதனால் இயங்கி கொண்டே இரு” என்பார். இன்றைய இளைஞர்கள் பலர் ஒரே ஒருமுறை முயற்சி செய்து விட்டு, தோல்வி என்றவுடன் மனம் தளர்ந்து விடுகின்றனர். விதை விதைத்து தண்ணீர் ஊற்றி விட்டு, மறுநாள் மண்ணைத்தோண்டி விதையை எடுத்துப் பார்த்து ‘முளைக்கவில்லையே’ என்று வருந்திய குரங்கைப் போலவே, இன்றைய இளைஞர்கள் பலர் ஒரே முயற்சியில் வெற்றி பெறவேண்டும் என்று எண்ணுகிறார்கள். தோல்வி கண்டு துவளாமல் தொடர்ந்து முயல்வதே மனவலிமை. வித்தகக் கவிஞர் பா. விஜய், ‘அவமானங்களை சேகரித்து வையுங்கள், அது முன்னோக்கி செலுத்தும் உந்து சக்தி’ என்பார்.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

வரலாற்று வகுப்பெடுக்க வைத்திருக்கிறது

கடல் கொண்ட கவிஞன்

வாழ்க்கையில் எண்ணங்களின் வனப்பைக் கூட்டும், வசியப்படுத்தும் மலர்காட்டைப் பார்க்கும் போது மனசுக்குள் மலர்ச் செண்டு பொழியும். கோளங்கள் வேறாகவும், திசைகள் பலவாகவும் தெரிந்தாலும் வானத்தின் கூரையில் ஏறி நின்று அது வணக்கம் சொல்லும். ஆக! வாழ்க்கை… எத்தனை வடிவங்கள்! எத்தனை படிமங்கள்!  கவிதைகளில் கரைந்து, பலரின் இதயங்களில் நிறைந்து வழிந்தவன் ஷெல்லி. கற்பனையோடு கவிதையில் ஆழம் கண்டு, கருத்துக்குள் கவிதைகளைக் கொண்டு வந்த ஷெல்லி, பெண் சாயலோடு பேரழகு கொண்டவன். இவனை அன்று இங்கிலாந்து மட்டுமா கொண்டாடியது? உலக நாடுகளின் உற்சாகப் புள்ளியாக கவிதைகளின் தலைமகனாக மின்னி மிளிர்ந்தவனை, உலகமே தன் உள்ளங்கையில் வைத்துக் கொண்டாடியது.

உயர் குடும்பத்தில் செல்வச் செழிப்போடு பிறந்த ஷெல்லி, 1822ல் மகிழ்ச்சி ததும்ப தனது சொந்த கப்பலில் கடற்பயணம் மேற்கொண்டபோது, புயல் வந்து, கடலுக்குள் கடத்திச்சென்றது.

அழகே ஆச்சரியப்படும் அந்த ஷெல்லியின் உடலை, கரையோரம் அலைமகள் ஒதுக்கி வைத்திருந்தாள். கவிஞர்கள் சிலரை காலமகள் இளம் வயதிலேயே முத்தமழை பொழிந்து வாரி அணைத்துக் கொள்வாள். அப்படித்தான் ஷெல்லியையும் முப்பது வயது முடிக்காத பொழுதில், மரணத்தின் மடியில் படுக்க வைத்துக் கொண்டாள்.

இன்றளவும், இயற்கையோடும், நம்பிக்கைத் துடுப்போடும், சாகாவரம் பெற்றகவிதைத் திருமகனான, ஷெல்லி கவிதையாய்க் கரைந்திருக்கிறான்,. கடலோடே புதைந்திருக்கிறான்; அப்போதும், இப்போதும், இனி எப்போதும் சாகா வரம் பெற்றவிடியலாய் விடிந்திருக்கிறான் என்பதை சிகர சிம்மாசனத்தில் நிறுத்தி வைப்போம்; ஷெல்லியின் கவிதையைப் படித்து வைப்போம்.

வரலாறு வகுப்பெடுத்து வைத்திருக்கிறது.

மனிதனுக்கு மட்டுமல்ல மன்னனுக்குள்ளும் ஏதோ, ஒன்று, உள்ளுக்குள்ளே உணர்வுக் கடத்தியாய் இருந்திருக்கிறது. அது ஊனையும் உருக்கும்; உயிரையும் வதைக்கும். காலங்காலமாய் உயிருக்குள் உணர்வலைகளை தன் வசீகர வாசிப்பில் வரித்துக் கொண்டுதான் ஈரம் கசிந்தே இனிதாய் விடிந்திருக்கிறது.

மனித மனங்களுக்குள் இது ஒரு வரமாய் வலம் வந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. வாழும் மண்ணை வரமாய் கரம் பிடித்தவர்களுக்கும், உலக நாடுகளை தன் உதட்டோரம் உச்சரிப்பில் ஏற்றவைத்தவர்களுக்கும், நேசிப்பிற்கும் நினைவுக்குமாய் அது நீச்சலடிக்க வைத்திருக்கிறது.

ஹிட்லர்… அறுபது லட்சத்திற்கும் மேற்பட்டவர்களைக்கொன்று குவித்த கொடுங்கோலன். மூன்றரை  கோடி மக்களை மரணக்குழிக்குள் பிணமாக்கிய மகாபாதகன். கொலை செய்யப்பட்டவர்களின் தங்கப்பல்லைக் கூட இவன் விட்டு வைக்கவில்லை என்று எழுதும் போதே என் பேனாவில் ரத்தம் கசிகிறது.

திருமணப்பரிசான மோதிரத்தையும் பறித்து, அவர் உடல்களை சோப்புத் தயாரிக்கப் பயன்படுத்திய இவன், இரும்புக் கதவுக்குள் தன் இதயத்தை பூட்டி வைத்தவன்.

இறப்பதற்கு 42 மணி நேரத்திற்கு முன்பு, காதலியை திருமணம் செய்து கொண்டவன், ஹிட்லர் 50 வயதைத் தொடும்போது, காதலி ஈவா பிரான் இளமை கொஞ்சும் பதுமையாய் இருந்தாள். வேறு யாரையாவது திருமணம் செய்து கொள்; என்று கேட்டுக்கொண்டான். ஹிட்லரும், ஈவா பிரானும் முட்டி மோதிக்கொண்ட மகிழ்ச்சியின் அடி ஆழம் இது. சர்வாதிகாரிக்கு சாவு மணி அடிக்கும் வேளை வந்தது

இரண்டாம் உலகப்போரில் ரஷியப்படைகள் அவனைக் கைது செய்வதற்கு பெர்லினில் நுழைந்த போது, சுரங்க மாளிகையின் ரகசிய அறையில் ஹிட்லர்  ஈவா பிரான் என்றஇணைப்பறவை இரண்டிற்கும் மரணப்பொழுதியில் மணவிழாக் காட்சி நடந்தேறியது. அதன் பின்னாலே, ஹிட்லர் தன்னைத்தானே அவனைக் துப்பாக்கியை வாயில் வைத்து மூளை சிதறும்படி சுட்டுக்கொண்டான். அவனது சர்வாதிகாரம் தலைகுப்புறவிழுந்ததை வரலாறு வகுப்பெடுத்து வைத்திருக்கிறது. ஈவாபிரான் உடலும் இணைந்து விழுந்தது அப்படியே.

சர்வாதிகாரத்தைத் தன் தலைமீது வைத்து கொண்டாடினாலும், உயிரோடு இருக்கும்போது யாரும் தன்னை உரசி விடக்கூடாது என்பதில் உறுதியாய் இருந்தான் ஹிட்லர். சர்வாதிகாரத்திற்குள்ளும் தன்னம்பிக்கை உச்சம் தந்த செய்தி இது.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க

ப. புஸ்கலா

தலைமை ஆசிரியர் (ஓய்வு)

வீரப்பன் சத்திரம் அரசு மகளீர் மேல்நிலைப் பள்ளி ,ஈரோடு

பெருமை மிகு மதுரை மாநகரின் மேற்கில் 80 கி.மீ., தொலைவில் (தற்போதைய தேனி மாவட்டம்), மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகள் சுற்றிலும் சூழ்ந்து இயற்கையன்னையின் தொட்டில் போல அமைந்திருக்கும் போடிநாயக்கனூர் எங்கள் ஊர். 1950 களிலேயே நகரவை அந்தஸ்து பெற்றிருக்கும் அழகிய ஊர். முல்லைப் பெரியாறு அணை அமைந்திருக்கும் தேக்கடி, குமுளி எங்கள் ஊரிலிருந்து 60 கி.மீ., தொலைவில் உள்ளது.

பச்சை பசேலென்று இன்றைக்கும் வயல்வெளிகளைக் காணலாம். கரும்பு, தென்னை, தோப்புகள் என்று மூணார், போடித் தொட்டு, ஏலமணம் வீசும் தென்றல் காற்று தாலாட்டும் அழகிய ஊர்.

அந்த ஊரில் பிறந்ததற்காக மட்டுமல்ல, இன்றைக்கு நான் ஒரு ஆங்கில ஆசிரியையாகப் பணியாற்றி, ஓய்வு பெற்றிருக்கும் நிலைக்குக் காரணமான அடிப்படைக்கல்வியைத் தந்த அருமையான ஊர்தான் அது. எனது தந்தை சொக்கலிங்கம்  தாய் சரோஜினி அம்மாள் பற்றி சில வார்த்தைகள் பேசாமல் போனால் எனது பிறவிப்பயன் முழுமை பெறாது.

சோலை செட்டியார், காமாட்சியம்மாள் தம்பதியினரின் தவப்புதல்வன் எனது தந்தையார். எனது ‘அவ்வா’ மண்சோறு சாப்பிட்டு விரதமிருந்து பெற்றஒரே மகன் என்று அடிக்கடி கூறுவார். ஆனால், என் தந்தை மிகப்பெரிய ஆலமரத்தின் வேர். பலதார மணம் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த அந்தக் காலத்தில், சொத்துக்கள் நிறைய இருந்த காரணத்தால், எனது தந்தையார் நான்கு மனைவிகளைத் திருமணம் புரிந்து, 22 குழந்தைகளைப் பெற்றவர். எனது அன்னைக்கு நான் பத்தாவது குழந்தை. எனக்குப் பிறகு மூன்று தம்பிகள், ஒரு தங்கை. எங்கள் வீட்டில் நாங்கள் ஏழு பெண்கள், 15 ஆண் பிள்ளைகள். எங்கள் முன்னோர் செய்த தர்மம், புண்ணியம் காரணமாக நாங்கள் அனைவரும் இறையருளால் சிறப்பாகவே வாழ்ந்து வருகிறோம். ஆலமரத்தின் விழுதுகளாய் எங்கள் குடும்பம் தற்போது கண்டங்கள் தாண்டி விரிந்து பரந்துள்ளது.

எங்கள் ஊரில் மூன்று உயர்நிலைப் பள்ளிகளும், நான்கைந்து ஆரம்பப் பள்ளிகளும் 1950ல் இருந்தன. நான் படித்தது நகரவைப் பெண்கள் பாடசாலை. நாங்கள் ஏழு பெண்களும் அந்தப்பள்ளியில்தான் எங்கள் கல்வியைத் தொடங்கினோம். அப்போதே அந்தப்பள்ளியில் எட்டாம் வகுப்பு வரை சுமார் நானூறு பேர் படித்துக்கொண்டிருந்தனர். முதல் நாள் அழுது கொண்டே அந்தப்பள்ளியில் சேர்ந்தபோது, நானும் ஒரு ஆசிரியை ஆகிவிடுவேன் என்று என் அன்னை கூட நினைத்திருக்க மாட்டார்கள்.

பெண்கள் படிப்பதை விரும்பாத சமூகத்தில் நாங்கள் பிறந்திருந்தோம். ஆனால் எஸ்.எஸ்.எல்.சி., (SSLC) மட்டுமே படித்திருந்த எனது தந்தையார் படிப்பின் அவசியத்தை உணர்ந்திருந்ததால், எங்களுக்கும் படிப்பின் மீது ஆர்வம் அதிகம் இருந்ததால், இன்றைக்கு இந்த நிலைக்கு உயர முடிந்தது எனலாம்.

நான் படித்த பள்ளியைப் பற்றிச் சொல்லவேண்டும். எங்கள் பள்ளித்தலைமை ஆசிரியர் பெரிய டீச்சர். தூய வெண்ணிறப்புடவை உடுத்தி, கையில் பிரம்புடன் பார்ப்பதற்கு கடுமையானவர் போலத் தோற்றமளிப்பார். ஆனால், மிகவும் அன்பாகவும், அருமையாகவும் பாடம் கற்பிப்பார்.

அந்தப்பள்ளியில்தான் காந்தித்தாத்தாவும், நேரு மாமாவும், ஏசுவும், புத்தனும் எனக்கு அறிமுகமானார்கள். ஐந்தாம் வகுப்பு படிக்கும் போதே ராட்டை, நூற்று, சிட்டம் தயாரித்து கதராடை அணிவது போன்றவற்றின் அறிமுகம் எங்களை நன்னெறிக்கு அழைத்துச் சென்றது.

இந்த இதழை மேலும்

• இணையதளத்தில் படிக்க