– 2016 – September | தன்னம்பிக்கை

Home » 2016 » September

 
  • Categories


  • Archives


    Follow us on

    துணிந்து முடிவு எடு! தொடர்ந்து சிகரம் தொடு!!

    திரு. ஜெயசந்திரன்

    மேலாண்மை இயக்குநர்

    ஓம் இன்ஜினியரிங் டெக்னாலஜிஸ் பிரைவேட் லிமிடெட்

    இந்த உலகம் ஒரு பந்தையக் களம். இதில் எல்லோரும் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறோம். சிலர் தன்னுடைய இலக்கான வெற்றியை நோக்கி வேகமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். சிலர் எதுக்காக ஓடுகிறோம் என்று தெரியாமலேயே ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். சிலரோ நம்மால் முடியாது என்று பாதி வழியிலேயே நின்றுவிடுகிறார்கள். இத்தகைய இலக்கு நோக்கிய பயணத்தில், செல்லும் பாதையை சரியாகக் கணித்து தன்னால் சாதிக்க முடியும் என்று ஓடி சாதித்திருப்பவர்.

    கிடைக்கும் சந்தர்ப்பங்களைச் சரியாகப் பயன்படுத்தினால் எதையும் சாதிக்கலாம் என்றவெற்றி விதியை தன் உள்ளத்தில் நிறுத்தியும், எதை நோக்கிச் செல்கிறோம் என்பதில் தெளிவும், இலக்கை எட்டுவோம் என்பதில் நம்பிக்கையும் கொண்டு செயல்படும் தன்னம்பிக்கையாளர்.

    இனி எழவே முடியாது என்று நினைத்துக்கொண்டு இருக்கும் நேரத்தில் எழுந்து நிற்பவனே சாதனையாளன் என்பதற்கு ஏற்ப தனக்கு ஏற்பட்ட கடினமான காலத்தை தன்னுடைய விடாமுயற்சியால் வென்று சாதித்துக்கொண்டிருப்பவர்.

    அடுத்தவருக்கு உதவி தேவை என்றால் ஓடோடி செய்வது இவரது இயற்கையான குணம். என் உலகம் இன்றும் உயிர்ப்புடன் இருக்கக் காரணம் எதையும் சாதிக்க முடியும் என்ற என் நம்பிக்கைதான் என்று கூறும் ஓம் இன்ஜினியரிங் டெக்னாலஜிஸ் பிரைவேட் லிமிடெட் நிறுவனத்தின் மேலாண்மை இயக்குநர் திரு.வி.ஏ.ஜெயசந்திரன் அவர்களை சரவணம்பட்டியில் உள்ள அவரது நிறுவனத்தில் வெயில் மெல்ல தனிந்து ஒளி மெல்ல மெல்ல மறைந்து கொண்டிருந்த ஒரு மாலைப் பொழுதில் சந்தித்த போது தன்னுடைய இலக்கு, கனவு, அதைச் சாதிக்கத் தான் சந்தித்த சவால்கள் என்று ஒவ்வொன்றையும் பகிர்ந்து கொண்டார்.

    பணி அனுபவத்தில் இருந்து மாறி தொழில் தொடங்கியது முதல் அதில் தான் பெற்றவெற்றிகளையும், உண்மையும், நேர்மையும், உயர்பண்புகளும் அந்த வெற்றிக்கு அடித்தளம் இட்டதையும், தான் சந்தித்த கடினமான காலங்களையும், அதில் இருந்து மீள உதவியவற்றைப் பற்றி பகிர்ந்து கொண்டதையும் அவர் மொழியிலேயே படிப்போம்……

    உங்களைப் பற்றி?

    அன்னூருக்கு அருகில் உள்ள அல்லிகுளத்தில் திரு. அங்கப்பன் திருமதி சுந்தரம்மாள் அவர்களுக்கு மகனாகப் பிறந்தேன். வீட்டில் நான் உட்பட நான்கு பிள்ளைகள். நான் முதல் பிள்ளை.
    அன்னூருக்கு அருகில் உள்ள அன்னூர் மேட்டுப்பாளையம் என்ற கிராமத்தில் உள்ள அரசு ஆரம்பப் பள்ளியில் 5ம் வகுப்பு வரை படித்தேன். 6ம் வகுப்பு முதல் பிளஸ் 2 முடிய அன்னூரில் உள்ள அரசு மேல்நிலைப் பள்ளியில் படித்தேன்.

    எனது தந்தை ஒரு தலைசிறந்த மோட்டார் மெக்கானிக். அவரின் நுணுக்கமான தொழில்நுட்ப அறிவு என்னுடைய ரத்தத்தில் கலந்திருந்தது. சிறு வயதிலேயே எனக்கு தொழில்நுட்பம் தொடர்பாக புதிதாக எதையாவது தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆர்வம் எனக்குள் இயற்கையாக இருந்ததால் நான் தொழில் நுட்பக் கல்வியை கோவை அரசு பாலிடெக்னிக்கில் படித்தேன்.
    தொழில் நுட்பக் கல்வியை முடித்தவுடன் சற்றும் தாமதிக்காமல் இடிகரைக்கு அருகில் உள்ள செங்காளிபாளையத்தில் இயங்கிக் கொண்டிருந்த வி.ஜே.லக்ஷ்மி இன்ஜினியரிங் ஒர்க்ஸ் பிரைவேட் லிமிடெட் நிறுவனத்தில் பணியில் சேர்ந்தேன்.

    வி.ஜே.லக்ஷ்மி இன்ஜினியரிங் ஒர்க்ஸ் நிறுவனத்தில் உங்களுக்கான அங்கீகாரம் குறித்து…

    நான் வி.ஜே.லக்ஷ்மி இன்ஜினியரிங் ஒர்க்ஸ் நிறுவனத்தில் பல்வேறு கனவுகளையும், இலக்குகளையும் சுமந்து கொண்டு நியாயமாகவும், நேர்மையாகவும் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தேன். பணியில் சேர்ந்து ஆறு மாதம் முடிந்திருந்தது. அப்போது ஒரு நாள் என் நண்பரின் திருமணத்திற்காக சென்னை சென்றிருந்தேன்.
    அச்சமயத்தில் எங்கள் நிறுவனம் டெக்ஸ்டைல் இயந்திரங்களை செய்து கொடுக்கும் ஆர்டர்களை அதிக அளவில் பெற்றிருந்தது.

    டெக்ஸ்டைல் இயந்திரங்களுக்குத் தேவையான ஸ்பின்டல்களை அதிக தரத்துடன் செய்து கொண்டிருந்த நிறுவனம் குணால் இன்ஜினியரிங் கம்பெனி. சென்னையில் உள்ளது.

    நான் சென்னையில் இருப்பதை அறிந்த எங்கள் நிறுவனத்தின் இயக்குநர் திரு. வி.ஜெ.விஜயகுமார் அவர்கள் என்னைத் தொடர்பு கொண்டு நமக்குத் தேவையான ஸ்பின்டல்களை குணால் நிறுவனத்தில் இருந்து விரைவாக கிடைக்க நடவடிக்கை எடுக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டார்.

    சரி என்று கூறிவிட்டேன். கையில் சுத்தமாக பணம் இல்லை. பணிமுடிய எவ்வளவு நாட்கள் ஆகும் என்றும் தெரியவில்லை . பணம் இல்லை என்று சொல்ல சங்கடம். என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்த எனக்கு நினைவுக்கு வந்தார் திரு.அன்பரசு அப்போது.

    அவர் சென்னை ஐஐடி யில் படித்துக் கொண்டிருந்தார். பின்னாளில் அமெரிக்கா மிக்சிகன் பல்கலைக்கழகத்தில் விரிவுரையாளராகவும் பிறகு பல முன்னனி நிறுவனங்களில் சிறப்பான பதவிகளை வகித்தார். அந்த கேம்பஸ்லேயே தங்கிக்கொண்டு தினமும் அம்பத்தூரில் இருந்த குணால் இன்ஜினியரிங் கம்பெனிக்கு சென்று வேலையை விரைவாக முடிக்க நடவடிக்கை எடுத்துக் கொண்டிருந்தேன்.

    இந்த இதழை மேலும்

    நந்தவனம்…

    நந்தவனம் என்றசொல் பலருக்கு தெரியாது. கோயில்களிலுள்ள பூந்தோட்டத்தைத் தான் நந்தவனம் என்று அழைக்கின்றனர். இன்று தோட்டமில்லாத கோயில்கள்தான் பெரும்பாலும் உள்ளன. கோயிலை ஒட்டியுள்ள பகுதியிலுள்ள இடத்தில் பலவகையான, பல வண்ண மலர்ச்செடிகள் நட்டு வளர்ப்பார்கள்.

    இந்தச் செடிகள் தரும் மலர்களைக் கொய்து சுவாமி விக்கிரகத்துக்கு அணிவிப்பார்கள். பெரிய பெரிய கோயில்களுக்கு பல நூற்றுக்கணக்கான ஏக்கர் நிலம் சொந்தமாக உள்ளன. முன்பு கைங்கர்யத்துக்கு உபயோகமாகட்டும் என வழங்கியவை தான் இந்த நிலங்கள்.

    அவற்றைப் பராமரித்து, அதற்காக கோயில் செலவுக்கு ஒத்தாசையாக இருப்பதற்கு ஆண்டுக்கு ஒருமுறைஒரு குறிப்பிட்ட தொகையை வழங்கினர் பலர். பலதலைமுறைகள் கடந்தன.

    சிவன் சொத்து, குல நாசம் என்று என்னதான் சொன்னாலும், ஆசை யாரை விட்டது…? இன்று பல பெரிய கோயில்களில் வங்கிக்கடன் திருப்பித்தராதவர்கள் பட்டியல் போல், பிளெக்ஸ் போர்டு வைத்துள்ளனர்.

    கோயிலுக்கு நில வருமானம் அதிகமாக நிலுவை வைத்துள்ள முதல் 10 பேர் பட்டியல் என அதில் முகவரியுடன் உள்ளது. நாணயமானவர்கள், இந்த விளம்பரத்தில் பெயர் வராமல் நடந்து கொள்வார்கள்.

    பெயர் வந்த பின்னராவது இறைசக்திக்குப் பயந்து கொண்டு நிலுவைத் தொகையை செலுத்தியிருக்க வேண்டும். பலமாதங்களாக இந்த பாக்கிதாரர் பட்டியல் கோயிலில் தொங்கிக்கொண்டுள்ளது.

    கோயிலுக்கு ரூ. 300-ல் ஒரு டியூப்லைட் நன் கொடை வழங்கி, பல்பின் மீது தன் பெயரை எழுதி, வெளிச்சம் வராவிட்டாலும் தன் பெயர் தெரிய வேண்டுமென தானமளித்துள்ளவர்களது பரம்பரையில் வந்தவர்கள் போலல்லவா இவர்கள் உணர்ச்சி இல்லாமல் வாழ்ந்து வருகின்றனர்.

    கோயிலில் தம் பெயர் எப்படியாவது இருப்பதை பெருமையாகக் கருதுகிறார்களோ…? என்னவோ…? நந்தவனத்தில் பூத்த நச்சு மலர்களைப் போன்றவர்கள் இவர்கள்.

    சரி, நாம் நந்தவனத்துக்குள் செல்வோம். பூமார்க்கெட்டுக்கு பல வகையான வண்ணமலர்கள் விற்பனைக்கு கொண்டு வருவார்கள்.

    ஆனால், நந்தவனத்தில் சுவாமி சிலைகளை அலங்கரித்து ஆனந்தப்படும் பல பூஞ்செடிகள் இருக்கும். ரோஜா, மல்லிகை, அரளி, செண்பகம், செம்பருத்தி சம்பங்கி, மஞ்சள் பூ போன்றவை.

    ஒவ்வொரு பூவும் ஒரு நிறத்தில் ஒரு மணத்துடன் இருக்கும். பல நிம்பல வாசனையுள்ள மலர்களின் பிறப்பிடம்தான் நந்தவனம்.

    இதை நம் வாழ்வுடன் ஒப்பிடலாமே.

    இன்று குழந்தை பிறப்பு என்பது மருத்துவமனைகளில் தான் என்றாகி விட்டது. சாதி, மத, பேசமின்றி ஏழை – பணக்காரன் வேறுபாடில்லாமல், பலவிதமான குழந்தைகள் பல விதமான நிறங்களில் ( கருப்பு, வெளிர் மஞ்சள், சந்தனம், எலுமிச்சை போன்றவை) பிறக்குமிடம் தான் இந்தப் பிரசவ ஆஸ்பத்திரிகள்.

    இந்த இதழை மேலும்

    அச்சம் தவிர்ப்போம்

    வாழ்க்கையில் வெற்றி பெறுவது மிக எளிதான செயலைப் போலத் தோன்றினாலும், அந்த வெற்றிக்குள் மறைந்திருக்கும் மன உறுதியையும், விடா முயற்சியையும் யாரும் மறந்துவிட முடியாது. இந்த இரண்டும் கடின உழைப்போடு கைகுலுக்கும் போது தான் வெற்றி நிரந்தரமாக நம்மிடம் தங்குகிறது.

    மன உறுதியைப் பெற ஒவ்வொரு மணித்துளியும் நாம் விழிப்புணர்வோடு செயல்பட வேண்டும். சுவாமி விவேகானந்தரின் வாழ்க்கை அனுபவங்களில் ஒன்று, மன உறுதியின் முக்கியத்துவத்தை நமக்கு விளக்குகிறது. சுவாமி விவேகானந்தர் காசியில் தங்கியிருந்த நேரம். ஒரு நாள்- தனியாக ஒரு பாதையில் சென்று கொண்டிருந்தார். பாதையின் ஒரு புறத்தில் குளம் இருந்தது. இன்னொரு பக்கத்தில் உயர்ந்த சுவர் இருந்தது. விவேகானந்தர் சென்ற இடத்தில் ஏராளமான குரங்குகள் இருந்தன. காசியில் வாழ்ந்த குரங்குகள் மிகவும் முரட்டுதனமாக செயல்படும் தன்மை கொண்டவை என்பதால் அவர் பயந்தார்.

    இந்தப்பாதையில் என்னை செல்லவிடாமல் இந்தக் குரங்குகள் தடுத்துவிடுமோ என எண்ணிக் கொண்டிருந்த போதே, குரங்குகள் சில அவரை நெருங்கி வந்தது சத்தமிட்டன. இன்னும் சில குரங்குள் விவேகானந்தரின் கால்களைப் பிடித்தன. பயந்து நடுங்கிய விவேகானந்தர் ஓட ஆரம்பித்தார். குரங்குகள் விடவில்லை. அவரை துரத்திக்கொண்டு பின்னால் ஓடின. சில குரங்குகள் அவர் மேலே விழுந்து கடிக்க ஆரம்பித்தன.

    “இந்த குரங்குகளிடமிருந்து தப்பவே முடியாதா…?” என நினைத்துக் கொண்டே வேகமாக ஓடினார். அப்போது எதிரே ஒருவர் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தார். விவேகானந்தர் நிலையைப் பார்த்து குரல் கொடுத்தார்.

    “எதிர்த்து நில்லுங்கள். குரங்குகளை எதிர்த்து நின்று சந்தியுங்கள்” என்ற அவரின் குரல் கேட்டதும், விழித்துக்கொண்டார் விவேகானந்தர். உடனே ஓடுவதை நிறுத்தினார். திரும்பிப் பார்த்து குரங்குகளை நோக்கி கையை ஓங்கினார். குரங்குகள் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை. மீண்டும் கையை ஆட்டி “போ… போ” என ஓங்கி சத்தமிட்டார். குரங்குகள் பயந்து ஓடிவிட்டன. விவேகானந்தர் நிம்மதியாக பயணத்தை தொடர்ந்தார்.

    “இந்த சம்பவம் எனது வாழ்க்கை முழுவதும் படிப்பினையாகத் திகழ்கிறது. எனவே இளைஞர்களே பயங்கரத்தை எதிர்த்து நில்லுங்கள்”. அஞ்சாமல் அதை எதிர்த்து நில்லுங்கள் என்கிறார் விவேகானந்தர். எப்போதும் எதைக்கண்டும் பயப்படாமல் எதிர்த்து நிற்கும் செயலும் நல்லது அல்ல. இதைப்போலவே, எதற்கெடுத்தாலும் பயந்து நடுங்கிக் கொண்டிருப்பதும் வாழ்க்கையை அழிவுப்பாதையை நோக்கி அழைத்துச் சென்று விடும். இதனால்தான் திருவள்ளூவர்

    “”அஞ்சுவது அஞ்சாமை பேதைமை அஞ்சுவது
    அஞ்சல், அறிவார் தொழில்” எனக் குறிப்பிடுகிறார்.

    “பயப்பட வேண்டிய ஒன்றைக் கண்டு பயப்படாமல் இருப்பது அறிவற்ற முட்டாள்தனமான செயல். பயப்பட வேண்டியதைக் கண்டு பயப்படுவது அறிவார்ந்த அறிஞர்களின் செயலாகும்”. என்று அந்தத் திருக்குறள் உணர்த்துகிறது.

    முன்னாள் பாரதப்பிரதமர் ஜவஹர்லால் நேரு “வெற்றி பெற விரும்புபவர்கள் கண்டிப்பாக தங்களின் பயத்தை நீக்க வேண்டும்” எனக் குறிப்பிடுகிறார்.

    இந்த இதழை மேலும்

    நம்பிக்கையை காசாக்கும் நரகமே!

    மண்ணிலே, நம்பிக்கை தான் வாழ்க்கை. வெற்றியும், தோல்வியும் தான் அதன் இரண்டு துருவங்கள். நாம் எடுக்கும் எந்தவொரு முயற்சியின் முடிவும், இந்த இரண்டில் ஏதோ ஒன்றாகத்தான் இருக்க இயலும். ஒருமுறை, ஒரு சூழல் வெற்றியைக் கொண்டு வந்தால், மற்றொரு சூழல் தோல்வியை தோற்றுவிக்கும், இதுதான் இயற்கையின் நியதி.

    எப்பொழுதும் ஒருவர் வெற்றியாளராய் வலம் வருவதும் இல்லை, எப்பொழுதும் ஒருவர் தோல்வியாளராய் தோன்றுவதுமில்லை. வெற்றியோ…! தோல்வியோ…! எதுவாயினும் அதை ஏற்கின்ற பக்குவத்தை அடைந்து விட்டால் போதும், வாழ்வில் வேறுஎன்ன வேண்டும்…? நிரந்தரமான நிம்மதிக்கு.

    சரிதான்…! கேட்பதற்கும், படிப்பதற்கும், இது இதமாகத்தான் இருக்கிறது. ஆனால், நடைமுறையில் சாத்தியமா…? என்கின்ற கேள்வியைக் கேட்கும் இதயங்கள்தான் இன்றைக்கு பெரும்பான்மையாக உள்ளது ஏனென்றால் இன்றையச் சமூகச் சூழல், மனிதர்களின் மனங்களை, அதை நோக்கி, விரைவாக, கண்மூடித்தனமாக, பயணிக்க வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது.

    அளவுக்கு அதிகமான தேவையும், ஆசையும், தகுதிக்கு மீறிய துணிச்சலும், அடுத்தவரையே சதா சர்வ காலமும், ஒப்பிட்டு, ஒப்பிட்டு, தன் இயல்பைக் கெடுத்து தலை தெறிக்க ஓடுவது… இப்படி இருந்தால் பாவம், மனிதன் என்ன செய்வான்…? இங்கே, ஒருவரை நாம் நம்பி அவர் பின்னால் போனால், அவர் அந்த நம்பிக்கையை மூலதனமாக வைத்து, தனக்காக எதையாவது சம்பாதித்துக் கொள்ளத் துடிப்பது, வெளியே தெரியாத அளவிற்கு மிகப்பெரிய கண்கட்டி வித்தையாக, இயல்பான ஒன்றாகிப் போனதுதான் வெட்கக்கேடான விஷயம்.

    அதுமட்டுமா…! காண்பதற்கு கடவுளாகத் தோன்றும் நிறைய மனிதர்கள், இன்றைக்கு கொல்வதற்கு முன்பு வரை, கொலைகாரர்களாக தெரிவதில்லை. அந்த அளவிற்கு அவர்கள் தங்களை தயார்படுத்திக் கொண்டுள்ளனர் என்கிறபோது நெஞ்சு துடிக்கின்றது…

    மானுடத்திற்கே உரிய, நேசம், மனிதநேயம், எல்லாம் எங்கே….? வாடிய பயிரைக் கண்டபோதெல்லாம், வாடினேன் என்ற வள்ளலார் பிறந்த மண்ணா இது, போதி மரத்தடியில் ஞானம் பெற்ற புத்த மகான் போன போதே, அமைதிக்கும், ஆனந்தத்திற்கும், அவர் போதித்ததெல்லாம் போய்விட்டதோ…! வாழ்வு என்பது இப்படித்தான் என வழிமுறையை வகுத்து தொகுத்துக் கொடுத்த வள்ளுவரின், திருக்குறளுக்கும், அவர் உருவச்சிலைக்கும், வானளாவிய புகழ் உண்டு என வக்காளத்து வாங்கும் சமூகமே…! எப்போது நீ உணரப் போகிறாய்…!

    “உலகில் உள்ள உயிர் அனைத்தும் ஒன்றே என்று
    என்று உறுதுணையாய் என்றைக்கும் இருப்போம் என்று…”

    தெய்வங்கள் மண்ணில் அவதாரம் எடுத்தால்தான் இது நடக்குமா…!

    “புறவெளிச்சத்தைப் பார்த்து புலனாய்வு செய்யாது

    உடனே போனவன் கேட்கிறேன்; கெட்ட மனித,

    அக இருள், அதளபாதாளத்தில் வீழ்ந்து

    தன்னம்பிக்கை என்ற ஞானத்தோடு வந்தவன் கேட்கிறேன்…”

    யாரும் இங்கே வரவேண்டாம்,

    நானே முதலாய் இருக்கின்றேன்…!

    நம்பிக்கைக்கு உரியவனாய்…!

    இந்த இதழை மேலும்

     

    நேர்காணல்

    நேரில் சந்தித்து பேசிக் கொண்டிருப்பதை நேர்காணல் என்று அழைக்கலாம். நேர்மறையாக சிந்திப்பதன் மூலம் நல்ல நிகழ்வுகளே ஏற்படும் என்று எதிர்பார்ப்பு கொண்டு இருப்பதையும் நேர்காணல் என்று தினேஷ் அதாவது நான் கூறுவேன். எனக்கு எப்பொழுதுமே நல்ல எதிர்பார்ப்புகள் தான்.

    எனது நேர்முக தேர்வு அனுபவம் மிகவும் விசித்திரமானது. அவசியம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது. மத்திய பணியாளர் தேர்வாணையம் நடத்தும் இந்த நேர்முகத் தேர்வு அனுபவத்தை நேர்காணல் கட்டுரையாக தரலாம் என்று முடிவு செய்துள்ளேன்.

    திருநெல்வேலி தென்காசிப்பக்கம் என்னுடைய ஊர்… ஆசியப் பெருமக்கள் என் அம்மா அப்பா… அப்பா என்றால், ‘பக்தி’ என்று என் அகராதியில் பொருள் எழுதி வைத்துள்ளேன். தேர்வுகளை பொறுத்த வரையில் தேர்வு எழுதுவதற்கு முதல் நாள் இரவு நிறைய நேரம் படிக்க கூடாது என்று அப்பா கூறியிருக்கிறார். அதையே தான் நேர்முக தேர்விற்கும் கூறியிருக்கிறார்.

    அடுத்த நாள் எந்த ஒரு முக்கிய பணியாக இருந்தாலும் முதல் நாள் இரவு நல்ல உறக்கம் அவசியப்படுகிறது என்று இரண்டு முறைசொல்லும் அளவுக்கு இது முக்கியமான கருத்துதான். டெல்லிக்கு பக்கம் கர்னால் என்னுமிடத்தில் விலங்கின மரபியல் பாடத்தில் முதுகலைப்பட்டப்படிப்பு படிக்கும்பொழுது எனக்கு இந்திய வனப்பணி தேர்வுக்கு நேர்முக தேர்வு அழைப்பு வந்தது. என்னைக் காட்டிலும் அருண் மிகவும் சந்தோஷமும், அதைவிட பதட்டமும் பட்டான்.

    அருணை அறிமுகப்படுத்தவில்லையே… நான்… என்று நெருங்கிய நண்பன். படிப்பில் ஜøனியர். இன்னும் நிறைய சொல்ல வேண்டும் தான்…. அதுதான் நேரில்… காணப்போகிறோமே…? எப்படி என்று கேட்டால்…. அவன் டெல்லியில் தங்கிப்படித்துக் கொண்டிருக்கிறான். அவனுக்கு இன்டர்வியூ வரலை… அதற்காக கவலைப்படுவதை கூட எனக்கு அழைப்பு வந்த சந்தோஷம் முற்றிலுமாக மறைத்திருந்தது. இம்மட்டில் அறிமுகப்படலத்தை முடித்து வைப்போம்.

    தோள்பட்டைப் பையில் நாலு துணிகளை வைத்துக்கொண்டு டெல்லிக்கு… கிளம்புகையில்… எம் புருஷன் கச்சேரிக்கு போறான்… என்று மற்றவர்கள் நினைத்திருக்க கூடும். ஏனென்றால் டையும் கட்டமாட்டேன், கோட்டும் போடமாட்டேன் என்று மனசுக்குள்ளே முடிவு செய்திருந்ததை சொல்லாமலேயே மற்றநண்பர்கள், நான் ஏதும் பரபரப்போ படபடப்போ இல்லாமல் இன்டர்வியூவில் கலந்து கொள்ள கிளம்புவதாக நினைத்தார்கள்.

    இந்த இதழை மேலும்

    நம்மை இளமையாக்கும் உணவுகள்

    நாம் இளமையாக இருக்க வேண்டுமாயின் நாம் உண்ணும் உணவானது மிக எளிதாகச் செரிக்கக் கூடிய தாகவும் (செரிக்க மிகக் குறைவான சக்தியே செலவிடப்பட வேண்டும்), அதிக சக்தியை நமக்கு தருவதாகவும் (செரிக்க முதலீட்டு செய்த சக்தியைவிட மிக அதிகமான சக்தியை நாம் செரிமானத்திலிருந்து பெற வேண்டும்), கழிவு மிகக் குறைவாகக் கொண்ட தாகவும் (கழிவை வெளியேற்ற அதிகச் சக்தி செலவாகக்கூடாது), சத்து மிக்கதாகவும் (உடலை வலிமையாக வைத்துக்கொள்ள) மற்றும் நார் பொருள் கொண்டதாகவும் (குடல் மற்றும் உடல் சுத்தமாவதற்கு) இருக்க வேண்டும். இந்த அடிப்படையில் நாம் நம்மை இளமையாக வைத்திருக்கத் தேவையான உணவுகளை தரவரிசையாக பார்ப்போம்.

    1. உலர்ந்த பழங்கள் மற்றும் கொட்டைகள்: உலர் திராட்சை, பேரீச்சம், பாதாம், அக்ரூட், பிஸ்தா உள்üட்ட கொட்டை வகைகள் சத்துக்களையும் சக்தியையும் திணிவாகக் கொண்டுள்ளன. இவைகளை சிறிய அளவில் எடுத்தாலும் பலன் அதிகம் தரும். இவற்றை தேனில் ஊறவைத்து சாப்பிட்டால் மிகவும் எளிதாகச் செரிக்கும்.

    2. கனிந்த பழங்கள்: பழங்கள் மிக அதிகச் சக்தியினையும் மிகக் குறைவான கழிவுகளையும் கொண்டுள்ள ஒரு முழுமை உணவாகும். வெறும் பழங்களை மட்டுமே சாப்பிட்டு (ஊழ்ன்ண்ற்ஹழ்ண்ஹய்) நாம் இளமையாக இருக்க முடியும். பழங்கüல் அதிக அளவுத் தண்ணீரைக் கொண்டுள்ளதால் நம் அன்றாட உழைப்புத் தேவைக்கு அதிக அளவுகüல் நாம் எடுக்க வேண்டியிருக்கும். பழங்கüல் பச்சை வாழைப் பழமும் தர்பூஸ் பழமும் சாப்பிடக் கூடாது. காரணம் இவைகள் எதிர்மறை சக்தியைக் கொண்டுள்ளதால் அவைகளை சாப்பிட்டால் நம் உடலின் சக்தியைக் குறைக்கும்.

    3. முளைகட்டிய தானியங்கள் மற்றும் பயறுகள்: தானியங்கள் மற்றும் பயறுகளை முலைக் கட்டுவதால் அவற்றின் சத்தி ஏழு மடங்காக உயர்த்தப்படவும், சத்துக்கள் மேம்படுத்தப்படவும் செய்கின்றன. இதனால் இவைகள் மிக எüதாகச் செரித்து மிக அதிகமானச் சக்தியைத் தருகின்றன. ஆறு மணி நேரம் தண்ணீரில் ஊறிய நிலக்கடலையும் முளைகட்டிய பாசிப்பயறும் சத்தும் சக்தியும் மிக்க உணவாகும்.

    4. பச்சைக் காய்கறி சேலட்: காய்கறிகüல் செரிமானத்திற்கு வேண்டிய உயிர்ச் சத்துக்கள் மற்றும் தாதுச் சத்துக்கள் அதிகமாகவும், கழிவுகள் மிகக் குறைவாகவும் கொண்டுள்ளன. இவைகüல் உள்ள நார்ச் சத்துக்கள் மலச்சிக்கலைப் போக்கும். சமைத்த காய்கறிகளை விட அதிக சக்தியைக் கொண்டுள்ளன.

    5. சமைத்த காய்கறிகள் மற்றும் கீரைகள்: இவைகள் தானியங்கள், பருப்பு வகைகள் மற்றும் கொழுப்பு உணவுகüல் உள்ள மாவுச் சத்து, புரதச் சத்து மற்றும் கொழுப்புச் சத்துக்கள் தரமாகச் செரிக்கவும், செரித்தபின் கிரகிக்கவும் மிகவும் உதவியாக இருக்கும். நாம் சாப்பிடும் மூன்று வேளை உணவுகüலும் கணிசமான அளவில் காய்கறிகள் அவசியம் இருக்க வேண்டும்.

    6. முழுமை உணவுகள்: கைகுற்றல் அரிசி, கோதுமை உணவுகள், மக்காச் சோளம், சோளம், கம்பு, கேழ்வரகு, தினை, சாமை முழு உளுந்து, முழு பாசிப்பயறு, தோலுள்ள பாசிப்பருப்பு, முழு பொட்டுக்கடலை உள்üட்டவைகள் சக்திமிக்க உணவுகளாகும். இவைகüன் தோலில் பி-உயிர்ச் சத்தும், விதைக் கருவில் அத்தியாவசிய அமினோ அமிலங்களும் இருக்கின்றன. தேனும் முட்டையும் முழுமை உணவுகளே.

    இந்த இதழை மேலும்

    புதியதோர் உலகம்

    கண்காட்சி – புத்தகக் கண்காட்சி – படிப்பாளிகளும், படைப்பாளிகளும் வாசகர்களும் எங்கு நடந்தாலும், இந்த வசந்த மண்டபத்திற்குள் நுழையும் அழகே அழகு. இங்கு இருப்பது புத்தகக் குவியல் அல்ல; மனித மனங்களின் மொத்தப் பதிவுகளை இறக்கி வைக்கும் இதயமே – நூல்.

    ‘இறைவனின் அரசாங்கம் உனக்குள்’ இருக்கிறது என்ற டால்ஸ்டாயின் புத்தகமும், ‘கடையனுக்கும் கடைத்தேற்றம்’ ரஸ்கினின் நூலும் மகாத்மாவுக்குள்ளும் அதிர்வலையை ஏற்படுத்திய நூல்களாகும். மாக்கியவல்லியின் இளவரசன் (Prince) திருச்சபை என்று தனித்தனியாக பிரிந்து கிடந்த இத்தாலியை ஒன்றுபடுத்த தலைமையும், தலைமைக்கு வேண்டிய பண்புகளையும் இந்நூல் செதுக்கி இருக்கிறது.

    அரச தர்மத்தையும், தனிமனித தர்மத்தையும் இருவேறு கூறுகளாகப் பிரித்து, அன்பில் விழும் சொற்களையும், ரத்தக் கசிவை ஏற்படுத்துமாறு உள்ள செயல்களையும் செய்ய தூண்டுவதே இவரின் செயலாகும்.

    மாற்றத்தை நோக்கிய ஆட்சியை கைப்பற்றிய மன்னர் தீமைகளை மிக விரைவாக தீக்கிறையாக்கி விட்டு மக்கள் நலனை மெதுவாக செய்யலாம் என்பதே வாதப்பொருளாய் நின்று இவருள் வாதிட்டது. மக்கள் விபரம் தெரியாதவர்கள் எளிதில் ஏமாறும் தன்மை கொண்டவர்கள், இப்படி தார்மீகத்துக்கு ‘சற்று தள்ளி’ – நின்று இளவரசன் பேசிற்று. ஐரோப்பாவை புரட்டி புடம் போட்ட படைப்புத்தான் மாக்கியவல்லியின் இளவரசன். வரலாற்றினை நடுவகிடெடுத்த புரட்சிப்புயலாக வெடித்தவர்களின் கைகளில் இவன் தவழ்ந்து விளையாடியவன். இளவரசனை தழுவாத விரல்களே இல்லை என்பதே என் கருத்து. பதிப்புகள் இருபது ஆண்டுகளில் வெளிவந்த இளவரசனை நெப்போலியன் மிகவும் நெருக்கத்தோடு படித்து நெஞ்சம் நெகிழ்ந்திருக்கிறான்.

    பிஸ்மார்க் என்ற மனிதனுக்குள்ளும், வரலாற்று வகுப்பை அன்றே எடுத்திருக்கிறான். பதினான்காம் லூயி படுக்கைக்கு இளவரசனே இணக்கமாகி இருந்திருக்கிறான். இடி முழக்க சொந்தக்காரன் ஹிட்லருக்குள்ளும் இவன் வார்த்தை வகுப்புகளை அரங்கேற்றி வைத்திருக்கிறான்.

    47 பக்கங்களுக்குள், பகுத்தறிவு (Common sense) 5 லட்சம் பிரதிகளுக்குமேல் விற்பனையானதற்கு காரணம் பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்தை முழுமையாக எதிர்த்துப் போராடி, அமெரிக்கா சுதந்திர நாடானதற்கு போர் முழக்கம் செய்ய வைத்த நூல் இது. அமெரிக்கா இன்று பல நாடுகளை அடிமைப்படுத்தி தான் வீட்டோ அதிகாரத்தை வைத்திருந்தாலும், அதுவும் ஒரு காலத்தில் சுதந்திரக்காற்றை சுவாசிக்க துடித்த பூமி என்பதை யாரும் மறுத்தலாகாது…

    இந்த இதழை மேலும்

    தன்னம்பிக்கை மேடை

    ஒலிம்பிக் விளையாட்டுகள் உலக விளையாட்டு திருவிழா என்று கூறலாம். இந்தாண்டு 31 வது ஒலிம்பிக் திருவிழா ஆகஸ்ட் 5 முதல் ஆகஸ்ட் 21 வரை பிரேசில் நாட்டின் ரியோ டி ஜெனேரோவில் நடைபெற்றது. உலகிலுள்ள 207 குடியரசு நாடுகள்2016 ரியோ ஒலிம்பிக்போட்டிகளில் கலந்து கொண்டன. சுமார் 6,217 வீரர்களும் 5,086 வீராங்கனைகளும் கலந்து கொண்டு போட்டியிட்டனர். இதில் 118 வீரர்கள் மற்றும் வீராங்கனைகள் இந்தியாவிலிருந்து கலந்து கொண்டவர்கள். அதிக அளவு பெண் போட்டியாளர்கள் பங்கு கொண்டதும் இந்த ஒலிம்பிக் போட்டியில்தான்…

    மொத்தம் 28 விளையாட்டுப் பிரிவுகளில், 975 பதக்கங்கள் (தங்கம் 307, வெள்ளி 307 மற்றும் வெண்கலம் 361) வழங்கப்பட்ட போதிலும், இரண்டு பதக்கங்கள் மட்டுமே இந்தியாவிற்கு கிடைத்தது. 21 வயது நிரம்பிய இளம் இந்திய இறகுப்பந்தாட்ட வீராங்கனை புசார்லா வெங்கட சிந்து பெண்கள் ஒற்றையர் இறகுப்பந்தாட்ட இறுதிப் போட்டியில் வெள்ளிப் பதக்கம் வென்றார். மற்றொரு 24 வயது நிரம்பிய வீராங்கனையான சாக்ஷி மாலிக்  மல்யுத்தப் போட்டியில் வெண்கலப்பதக்கம் வென்றார். இந்திய நாட்டின் பெயரை பதக்கப்பட்டியலில் முதலில் இடம்பெறச் செய்த பெருமை சாக்ஷி மாலிக்கையே சாரும்.

    இந்த வெற்றிகள் இவர்களுக்கு எளிதாக கிடைக்கவில்லை, அதைப் போராடி அவர்கள் பெற்றிருக்கிறார்கள். சிந்துவிற்கும், சாக்ஷிக்கும் நமது பாராட்டுக்கள். இந்திய தேசத்தின் அற்புத மகள்கள் இவர்கள். இந்த இரண்டு பதக்கங்கள் வாங்கவில்லை என்றால் 126 கோடி மக்கள் வாழும் இந்தியா, உலக பதக்க பட்டியலில் இடம் பெற்றிருக்காது…! நமக்கு அவமானமாகப் போயிருக்கும்.

    இருவர் மட்டுமே பதக்கம் வாங்கியிருந்தாலும், மூவர் பதக்கத்தை நெருங்கினார்கள். தீபா கர்மாகர் ஜிம்னாஸ்டிக் பிரிவில் மிக குறைந்த புள்ளி அடிப்படையில் 4-வது இடத்தையும், டென்னிஸ் கலப்பு இரட்டையர் பிரிவில் இந்தியாவின் போபண்ணா சானியா மிர்சா ஜோடி வெண்கலப் பதக்கத்திற்கான போட்டியில் தோல்வியுற்று 4-வது இடத்தையும், 2008ம் ஆண்டு பெய்ஜிங் ஒலிம்பிக் போட்டியில் தங்கம் வென்ற அபினவ் பிந்த்ரா 10 மீட்டர் ஏர் ரைபிள் பிரிவில் நான்காவது இடம் பிடித்தனர் என்பதும் ஆறுதலாக உள்ளது. தடகளப்பிரிவில் நமது வீரர்கள் 36 பேர் பங்கேற்றாலும், அதில் பெரும்பாலனவர்கள் இறுதிச் சுற்றுக்கு தகுதி பெறவில்லை. லலிதா பாபர் என்ற 27 வயது வீராங்கனை மட்டும் 3000 ஸ்டீபில் சேஸ் பிரிவில் இறுதிசுற்றுக்கு தகுதி பெற்று ஓடி 10வது இடத்திற்கு வந்தார். தடகள விளையாட்டில் நாடு பின்தங்கி இருப்பதைப் பார்த்தால் இது கூட ஒலிம்பிக் போட்டியில் ஒரு சாதனை என்று தான் கூற வேண்டும். இறுதிச்சுற்றிற்கு ஒரு இந்தியர் வந்துவிட்டாலே அது மிகப்பெரிய சாதனை என்ற வகையில்தான் தடகளப்பிரிவு இருக்கிறது.

    ஹாக்கி தான் நமது தேசிய விளையாட்டு. அதுதான் நமது தேசிய பெருமை. 1980ம் ஆண்டுதான் நாம் தங்கப்பதக்கம் வென்றோம். அதன் பின்னர் பதக்கம் இல்லை. இந்த ஒலிம்பிக்கில் அயர்லாந்து, அர்ஜென்டினா அணிகளைத் தோற்கடித்து பின்னர் ஜெர்மனி, நெதர்லாந்து, பெல்ஜியம் அணிகளுடன் மோதி தோல்வியுற்றோம். இது ஆண்கள் ஹாக்கி. பெண்கள் ஹாக்கி அணி அர்ஜென்டினா நாட்டுடன் தோற்றுப்போய் விட்டது, அத்துடன் ஹாக்கி கனவு கலைந்து விட்டது.

    இறுதியில் மல்யுத்த வீரர் யோகேஸ்வர் தாத் சோபிப்பார் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது. அவரும் முதல் சுற்றிலேயே மங்கோலியா வீரர் மான்டக்ரைன் கான்சோரிக் என்பவரிடம் (0-7) என்ற விகிதத்தில் சாதாரணமாக தோல்வியுற்றார்.

    இந்த ரியோ 2016 ஒலிம்பிக் போட்டிகளின் கதாநாயர்களை குறிப்பிட வேண்டும். ஜமைக்கா நாட்டு மின்னல் வேக வீரர் உசேன் போல்ட் 100மீ மற்றும் 200 மீ விரைவு ஓட்டம், 400 மீ தொடர் ஓட்டம் ஆகிய மூன்று போட்டிகளிலும் மூன்றாவது முறையாக தங்கம் வென்று “டிரிபிள் டிரிபிள்” என்றபட்டத்தைத் தட்டிச் சென்றார்.உலகிலேயே அதிவேகமாக ஒடும் வீரரும் இவர்தான். 5,000 மீ மற்றும் 10,000 மீ தொடர் ஓட்டம் இரண்டிலும் இரண்டாவது முறையாக தங்கம் வென்ற இங்கிலாந்து நாட்டை சார்ந்த முகமது பராக் என்பவர் “டபுள் டபுள்” என்ற பட்டப் பெயரை வென்றார்.

    இந்த இதழை மேலும்

    உள்ளத்தோடு உள்ளம்

    குரு ஒருவரிடம் இளைஞன் ஒருவன் கல்வி கற்க விருப்பம் கொண்டான். அதற்காக அவன் குருவைப் போய் சந்தித்தான். நான் உங்களிடம் கல்வி கற்க விரும்புகிறேன் என்றான்.

    குரு, “நல்லது” என்றார்.

    இளைஞன், “உங்களிடம் நான் எப்படி கல்வி கற்க வேண்டும்” என்று சொல்லுங்கள், அப்படியே கற்றுக்கொள்கிறேன்” என்றான்.

    “என்னை ஒரு மணியாக நினைத்துக் கொள்” என்றார் குரு.

    மணியாக நினைத்து…. எனக்கு நீங்கள் சொல்வது புரியவில்லை என்றான் இளைஞன்.

    “மணியை மெல்லத் தட்டினால் மெல்லிய ஓசைதான் கேட்கும். வலிமையாகத் தட்டினால் பேரோசையே எழும். தட்டாமல் இருந்தால் ஓசையே கேட்காது” என்றார் குரு….

    ஓர் ஆசிரியரிடம் ஒரு மாணவன் எப்படி கற்க வேண்டும் என்பதை மாணவன் அறிந்து கொண்டும், ஒரு மாணவனுக்கு ஓர் ஆசிரியர் எப்படி கற்றுக் கொடுக்க வேண்டும் என்பதை ஆசிரியர் புரிந்து கொண்டும், “பாடசாலைகள்” இயங்க ஆரம்பித்தால் ஆசிரியர் – மாணவர் உறவில் எழும் பிரச்சனைகள் இல்லாது போகும்.

    இனிய மாற்றங்களும், ஏற்றங்களும் நிகழும் நல்ல காலம் பிறக்கும் நாளும் நல் ஆசிரியர்கள் அனைவருக்கும் “ஆசிரியர் தின வாழ்த்துக்கள்”….

    மேலும் ரியோ ஒலிம்பிக்கில் பதக்கம் வென்று சாதித்த சாதனை மங்கையர்களான பி.வி. சிந்து, சாக்ஷி மாலிக் இருவருக்கும் தன்னம்பிக்கையின் நல்வாழ்த்துக்கள்.