The Difficulty of Being Good என்றொரு புத்தகத்தில் ‘சிசிபஸ்’ என்கின்ற கிரேக்க கதாபாத்திரம் ஒன்ற குறித்து எழுதியிருந்தார்….. என்ன ஆச்சரியம் ஒஷோவின் மனமற்ற நிலை என்கின்றதொரு புத்தகத்திலும் இதே கதாபாத்திரம் குறித்து படித்ததாக ஞாபகம்.
தொடங்கிவிட்டது குருஷேத்திரம்; படிக்கின்ற காலத்தில் இப்படி இரு தொடர்புள்ள சிறிய மனதிற்கு பிடித்த புள்ள (பாய்ன்ட் Point-ஐ இப்படிதான் அடுத்த விநாடியிலும் சொல்லியிருக்கின்றார்) கிடைத்துவிட்டால்….. மணிக்கணக்கில் அல்லது சில நேரங்களல் நாள், வார, மாத, வருட கணக்கில் தேடி அதைக் கண்டு பிடித்துக் கடைசி வெற்றிடப் பக்கங்களல் தேதிவாரியான முயற்சிக் குறிப்புகளோடு எழுதி வைத்திருப்பது உண்டு. அவ்வாறான Cross-reference-கள் படிப்பை ஒரு இரசமான அனுபவம் ஆக்குகின்றன. புத்திக்கூர்மை என்பது இப்படிப்பட்ட தருணங்களல் உருவாகின்ற விஷயமே. ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமையின் ஒருமணி நேர தேடுதலில் சிசிபஸைக் கண்டுபிடிக்க (இரண்டு புத்தகங்களலும் ஒருசேர) முடியவில்லை. இந்த மாதிரியான சந்தர்ப்பங்களல் இடைவௌ கொடுத்துவிட்டு, அந்தக் கேள்வியினை இரு புத்தகங்களன் பின்பக்கத்திலும் கேள்வித்தாள் தொகுப்பின் (இரு புத்தகங்களைப் பற்றிய விவரங்கள், பக்க எண், எழுத்தாளர், தலைப்பு என்பது போன்ற) தேடிய இடங்கள் குறித்த குறிப்பையும் தேதியோடு மற்றும் அனுபவ வசனத்தோடு பதிவு செய்துவிட வேண்டியதுதான். அதன்பிறகு வேறேதோ படித்துக்கொண்டு இருக்கும்பொழுது இந்த புத்தகங்களல் இருந்து பதில் வௌப்படும்.
நீங்கள் மிகக் கவனமாக நெருக்கமாகப் பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறீர்களா? என்று பிரஸ்டீஜ் என்கின்ற திரைப்படத்தின் ஆரம்பக்காட்சியில் இயக்குநர் கிரிஸ்டோஃபர் நோலன் நம்மைத் தயார்படுத்துவதற்காக என்று கருதுவதைப் போல, இவ்வாறான தேடல் பதிவுகள் நம் படிப்பு அனுபவத்தில் பரபரப்பு துறுதுறு இரசம் சேர்ந்து, அனுபவத்தை சுகானுபவம் ஆக்குகின்றன. சிசிபஸை தேடிய வகையில் அவனுடைய வேலையைப்போலவே தேடலும் ஆகிவிட்டது. என்ன வேலை அவனுடையது என்று ஒரு சில வினாடிகளல் பார்ப்போமே!
அனுபவத்தை காகிதத்தில் இறக்கி இன்னொரு மனதிற்குள் ஏற்றுவது என்பது ஒரு வகையான இரசவாதமே. இரசவாதிகளைப் பற்றி கூறிவிட வேண்டுமோ? ஆய்வகத்தில் தங்கம் போன்ற விலை உயர்ந்த பொருளை பாதரசம் கொண்டு உருவாக்கிவிட முடியும் என்று முயன்றோர் இவர்கள்.
சுண்டுவிரலும் மோதிர விரலும் இணையுமிடத்தில்
முக்கால் செ.மீ கிழிந்து போனால்……. ஏகப்பட்ட
சந்தோசத்தில் குதித்து…… எல்லோரும் ஓடிவந்து
பாராட்டி சந்தோசப்பட்டு தட்டிக் கொடுத்து…….
இன்னும் இதுபோல நிறைய அனுபவம் அடையுங்கள் என்று
ஆசிர்வதிக்கின்ற நிகழ்வு…….
ஒரு கிரிக்கெட் போட்டியில் நிகழ்ந்தது.
மிகவும் காரசாரமாக ஆடிக்கொண்டிருந்த அபாயகரமானதொரு துவக்க மட்டையாளரைக் காட்-அன்ட்-போல்ட் முறையில் அசுர வேகத்தில் வந்த பந்தை மின்னல் வேகத்தல் பிடித்து நிறுத்தியமையால் ஏற்பட்ட விளைவுதான் மேற்சொன்ன ……. சுண்டுவிரலில் ஆரம்பிக்கின்ற பத்தியில் சொல்லத் தொடங்கிய நிகழ்வு. இரத்தம் சொட்டச் சொட்ட வௌயிலிருந்து மருத்துவர் ஓடிவந்து முதலுதவி செய்யப் பெயரளவில் ஒரு கட்டுப் போட்டுக்கொண்டு பந்து வீச்சைத் தொடர ஏதோ ஒரு மேட்சில் அனில் கும்ளே…… ஒரு Inspiration ஆக இருந்தார்.
‘வேகப்பந்து வீசுவதால் உதிரம் உதிர (உதிர்வதால் தான் உதிரம் என்று பெயரோ? ……. கவிதை …….. கவிதை!) வாய்ப்பு சென்ட்ரிப்யூகல் போர்ஸ் காரணமாக இருக்கின்றது என்ற அறிவு சொன்னது. மேலே சொல்லியது மைய விலக்கு விசை. மைய நோக்கு விசை என்பது சென்ட்ரிபீடல் force இவ்விரண்டுக்கும் ஆறாம் வகுப்பு பிசிக்ஸ் புக்கில் நிறைய விளக்கம் கொடுத்தார்கள். இதை ஞாபகம் வைத்துக்கொள்வதற்காக (fugal) ப்பூ என்றால் போ…. அதாவது வௌயே போ…… பீடல் என்றால் பீட்டர்….. பீட்டர் விடுவது என்பது ஆங்கிலத்தில் பல்வேறு காரணங்களுக்காக பேசி யாரையாவது நோக்கி, உள்நோக்கிச் சுற்றி வருவது என்கின்றவாறு…. ஞாபகம் வைத்துக்கொண்டு படித்தால் இன்னும் பந்து வீச கையை சுற்றினால் இரத்தம் அதிகமாக வௌயேறும் என்று மூளை சொன்னது.
ஆரம்ப பள்ள வயதில், கை விரல்களன் (Inter phalangial joint, Meta carpal and first phalangial joint) என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்லும் முள மீது வேப்பங் கொட்டையின் உள்ளே உள்ள கடினமான ஓட்டை வைத்து தட்டி விட்டு, கையை சுற்றி இரத்தத் துளயினை வேடிக்கையாக வரவழைத்தது நினைவுவருகின்றது (என்னவெல்லாமோ செய்திருக்கிறோமோ? – எதற்காக?) அதேசமயம் இன்னொன்றும் ஞாபகம் வந்து Counter- argument ஆனது. அதாவது நல்ல Auto-suggestion உடன், நம்பிக்கை உடன் இன்னும் விக்கெட்டுகளை சாய்க்க வேண்டும் என்ற உத்வேகத்துடன் இரத்தம் வௌயேறாது……. வலியும் இருக்காது என்கின்ற நம்பிக்கை உந்தித்தள்ள, பந்தைத் தள்ள, இன்னும் மூன்று…… விக்கட்டுகள் அடுத்தடுத்த இரு ஓவர்களல் சரிய… முதல் முதலாக சிறந்த பந்து வீச்சுக்கான சக்குபாய் கோப்பை கரங்களுக்கு வந்தது. அதற்கு முன்பு சிறந்த மட்டை வீச்சுக்குத்தானே கிடைத்திருந்தது.
சென்றவாரம் யாருக்குமே கிடைக்காமல் காத்திருந்த கோப்பை கிழிந்த கைகளைத்தான் சென்று சேரவேண்டுமென்று ஒரு வாரம் தவமிருந்ததோ என்னவோ? சச்சின் நூறாவது சதம் அடித்துவிட்டும் சலனமில்லாமல் நின்றிருந்தார் என்று சொல்கின்ற, ஐம்பது கிலோ எடை குறைந்ததாக கருதுகின்ற சின்னச் சின்ன பெரிய சந்தோசங்களை எல்லா உள்ளங்களும் அவரவர்குப் பிடித்த வாழ்க்கை விளையாட்டிலேயே புரிந்து அனுபவித்தால் இரசவாதம் கைவரும்.
இரண்டு விரல்களைச் சேர்த்து பாண்டேஜ் போட்டபிறகு …. உணவை நான்கு வயது குழந்தை று மூளை Rejoinder போட்டது. வேகமாக அட்ரீனல் பம்ப் ஆகி உதிரப் போக்கை கட்டுப்படுத்தி, வலி மறப்பு செய்து துல்லியமான இடத்தில் பந்தை பிட்ச் செய்து போதுமான அளவு pace என்னும் வேகத்தையும் காட்டச் செய்து இருக்கின்றது.
ஊட்டி விடுவது ஒரு மோன இரசம். சிறு கை அளாவிய கூழ் கிடைக்கத்தான் கரம் காயமானதோ? என தோன்றியது. உத்வேகம் அட்ரீனலை பம்ப் செய்ய, அது Vaso Constrictor அதாவது இரத்த குழாய்களை (குறிப்பாக) Peripheral என்று சொல்லக்கூடிய வௌப்புற இரத்த நாளங்களைச் சுருங்கச் செய்து இதய குழாய்களை விரித்துக் கண் பாவையை விரிவடையச் செய்து சிறப்பான முடிவுகளை வழங்கச்செய்யும் என்று மூளை Rejoinder போட்டது. வேகமாக அட்ரீனல் பம்ப் ஆகி உதிரப் போக்கை கட்டுப்படுத்தி, வலி மறப்பு செய்து துல்லியமான இடத்தில் பந்தை பிட்ச் செய்து போதுமான அளவு pace என்னும் வேகத்தையும் காட்டச் செய்து இருக்கின்றது.
அறிவியலையும் உணர்வியலையும் சேர்ந்த அவியலாக; இந்த விளையாட்டுச் செய்தி வளர்ந்து கொண்டு இருக்கின்றது. சொன்னால் நம்பவே மாட்டீர்கள், தோழி ஒருவர் Hot box ஐ Induction stove மீது வைத்து சூடாக்கி கொண்டு இருக்கின்றது என்று சொல்லக் கேட்டோம். வெப்ப அரிதிற் கடத்தி என்பது குறித்து அரைமணி நேரம் பாடம் எடுக்கப்பட்டது; பெரிதாக ஒன்றும் பலன் இல்லை என்றபோதிலும், கிண்டல் செய்வதாக கோபம் வரக்கூடிய அபாயமென்னவோ அப்படியே இருக்கின்றது. பயப்பட வேண்டிய விஷயமே!
உள்ளமும் உடலும் எப்படிப் பின்னிப் பிணைந்திருக்கின்றது அதை விளையாட்டுக்கள் எப்படிக் கூர்மை ஆக்குகின்றன. வாழ்வின் பல்சுவைகளை ஒன்றாகப் போட்டுக் குலுக்கி எடுத்த பல இரசங்களாக எப்படி அனுபவத் தேடல்களை நாம் திட்டமிட்டுச் சேர்க்க வேண்டும் என்றெல்லாம், இந்தக்கட்டுரையின் ஆழமான கருத்தாகக் கொண்டு, வேண்டிய அளவில் எடுத்துக்கொள்ள அப்படியே விட்டு விடுகின்றோம்.
சிசிபஸ் பற்றி சொல்லாவிட்டால் எப்படி? அவர் ஒரு கிரேக்க வீரர். கடவுள் ஒரு தண்டனைப் பணி கொடுத்திருந்தாராம். என்ன என்றால் ஒரு பெரிய பாறையை முழு வலிமையும் திரட்டி ஒரு உயரமான, கடினமான மலை மீது உருட்டிக் செல்ல வேண்டும்.
சிரமமான வேலைதான். சரி அவ்வாறு சென்றடைந்த பிறகு ….. உச்சியிலிருந்து அது உருண்டு கீழே விழுந்துவிடும், பிறகு…. ? பிறகென்ன? அவர் மீண்டும் அதை உயரத்திற்கு உருட்ட வேண்டியதுதான். ஏற்ற வேண்டியது தான்.
இவ்வாறான கதை கிரேக்க புராணத்தில் உள்ளது.
இதுபோலவே நிறைய மானுட வாழ்வுப் பணிகளும் உள்ளது என்று அறிஞர்கள் சொல்கின்றார்களாம். கொஞ்சம் யோசித்துப்பாருங்கள், நாம் மிக மிக சிரமப்பட்டு செய்த காரியங்களுக்கு, குறிப்பாக பத்து, பன்னிரண்டாவது, கல்லூரி தேர்வுகளுக்குத் தலா ஐந்து சதவீகிதம் ‘கம்மியாக’ கஷ்டப்பட்டிருந்தால் கூட இதே நிலைக்கு வந்திருக்கலாமோ என்று தோன்றும். சில வேளைகளல், சில வேலைகளைப் பகீரதப் பிரயத்தனப்பட்டு செய்தும் கண்விழித்தும் எழுதியும் காலையில் அடித்துவிட்டு தூக்கிப்போட்ட நினைவுகள் எவ்வளவோ? இந்தத் தொடரில் காதல் குறித்து எழுதுவது இல்லை……. எனவே இன்னொரு எடுத்துக்காட்டை சொல்லப்போவதுமில்லை……….. சொல்ல வருவது என்ன என்றால் …. வேலைகளல் பல இரசமிருக்கின்றது. நாம்தான் பருகும் மனப்பாங்கை வரவழைக்க வேண்டும் என்பதுதான்.